مشاعره به روش نوین

روشن تر از خاموشی، چراغی ندیدم،
و سخنی، به از بی سخنی نشنیدم.
ساکن سرای سکوت شدم،
و صدره صابری در پوشیدم.
مرغی گشتم، چشم او، از یگانگی،
پر او، همیشگی،
در هوای بی چگونگی، می پریدم.
کاسه ای بیاشامیدم که هرگز، تا ابد،
از تشنگی او سیراب نشدم.

-بایزید بسطامی-

مست است يار و ياد حريفان نميکند --- يادش بخير ساقي مسکين نواز من

نوبهارا جان مايي، جان ها را تازه كن****باغ ها را بشكفان و كشت ها را تازه كن

گل جمال افروخته است و مرغ قول آموخته است****بي صبا جنبش ندارد، هين، صبا را تازه كن

ای یار ما عیار ما!///دام دل خمار ما!
پا وا مکش از کار ما!///بستان گرو دستار ما! بستان گرو دستار ما!
در گل بمانده پای دل///جان میدهم چه جای دل
وز آتش سودای دل///ای وای دل ای وای من

-نازنینا! ما به نازتو جوانی داده ایم
دیگراکنون باجوانان نازکن، باماچرا

-عمر مارا مهلت امروزوفردای تونیست
من یک امروز مهمان توام، فرداچرا!!!!!

آنچه سعی است من اندر طلبت بنمایم
اینقدر هست که تغییر قضا نتوان کرد


دامن دوست بصد خون دل افتاد بدست
به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد


نظر پاک تواند ، رخ جانان دیدن
که در آئینه نظر جز به صفا نتوان کرد

دردیاری که در او نیست کسی یارکسی کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی!!!!

یا رب آن آهوی مشکین بختن بازرسان
وان سهی سرو خرامان بچمن بازرسان

نسیم در سر گل بشکند کلاله سنبل

چو از میان چمن بوی آن کلاله برآید

دم از سیر این دیر دیرینه زن
صلائی بشاهان پیشینه زن

نهی بر پای هر آزاده بندی---------رسانی هر وجودی را گزندی
پروین اعتصامی

ياد باد آن که سر کوی توام منزل بود ... ديده را روشنی از خاک درت حاصل بود

دل من میلرزد! سفر شیرینی است!

زیر باران نگاهت گل مهری ز دلم می روید

یک دروغ، به رنگ خوش صداقت محض
و دل که باز پرید و دوباره یک حماقت محض

لعل است یا لبانت قند است یا دهانت
تا در برت نگیرم نیکم یقین نگردد

دین و دل بیک دیدن ، باختیم و خرسندیم در قمار عشق ای دل ، کی بود پشیمانی ؟

يار اگر رفت و حق صحبت ديرين نشناخت حاش الله كه روم من ز پي يار دگر

رحمت عامش ز كران تا گران ------------------- دايره سان گشته محيط جهان

نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد
نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد

در حسن رخ خوبان پیدا همه او دیدم
در چشم نکورویان زیبا همه او دیدم
در دیدهٔ هر عاشق او بود همه لایق
وندر نظر وامق عذرا همه او دیدم

مرا به کشتی باده در افکن ای ساقی
که گفته اند نکویی کن و در آب انداز

سایه : زكوي يار مي آيد نسيم باد نوروزي/ازاين باد ا مدد خواهي چراغ دل برافروزي

سارا : يخ از بلور صافي تر به گوهر/خلاف ان شد كه اين خشك است وان تر