دل نوشته ها

قلبم به یاد تو می تپد ، نگاهم تو را می جوید عزیزم .

هنگامی که زندگی ام بر شب های تیره و تار شباهت داشت ،

زمانی که مرگ را از دریچه دیدگانم به خود نزدیک می یافتم ،

عشق تو در آسمان تیره و تاریک وجودم طلوع کرد ه و در

افق مقدس عشق تو زندگی از دست رفته ام را باز یافتم .

وجود تو ، بوسه تو ، آغوش تو ،

هر کدام رشته عمر مرا به دست گرفته و

طراوت و شیرینی به زندگی ام بخشید .

این را بدان که قلب و جان من ،

دیده و روح من به آرزوی تو زنده خواهد بود

آدما خنده هاشون همیشه از دل خوشی نیست، گاهی شکستن دلی کمتر از آدم کشی نیست، گاهی دل این قدر تنگ میشه که گریه هم کم میاره، یه جمله ی ساده گاهی چقدر واست غم میاره..

دوستي با هر كه كردم خصم مادر زاد شد

اشيان هر جا گرفتم لانه صياد شد
آن رفيقي را كه با خون و جگر پروردم
وقت كشتن بر سر دار آمد و جلاد شد

شبی که بغض عشق تمام وجودم را می فشرد و از بی همدمی دلم خراب شده بود
به آسمان پناه بردم یک دفعه چشمم به ستاره ای افتاد که جور دیگری به
من چشمک زداحساس کردم مثل بقیه نیست پس او را به خانه ی زخم خورده ی
دلم با تمام وجود دعوت کردم و دلم را به او هدیه کردم.
ستاره درخشید تمام شبم فقط با بودن آن ستاره روشن شد و پس از آن من هر روز
آرزوی رسیدن شب را می کردم به عشق دیدن آن ستاره حتی روزهای من هم رنگ شب گرفته
بودند عاشق شب و متنفر از روز شدم شبی که مثل هر شب برای دیدن ستاره بی قرار بودم
هر چه نشستم نیامد نیمه شب بود و همه ی ستاره ها بودند جز ستاره ی من برای یک دم
قلبم ایستاد و از ترس آنکه او را از دست داده باشم چشمهایم را بستم ناگهان صدای
رعد و برق مرا به خود آورد چشمهایم را باز کردم با دیدن گریه ی آسمان طاقت نیاوردم
بغض گلویم را فشرد
دلم شکست
فریاد زدم
گریه کردم
در غم غرق شدم