دست نوشته های عاشقانه

دلم تنگ است

دلم تنگ است دلم اندازه حجم قفس تنگ است

سکوت از کوچه لبريز است صدايم خيس و باراني است

نمي دانم چرا در قلب من پاييز طولاني است

كاش قلبم درد پنهاني نداشت

چهره ام هرگز پريشاني نداشت

كاش مي شد دفتر تقدير عشق

حرفي از يك روز باراني نداشت

كاش مي شد راه سخت عشق را

بي خطر پيمود و قرباني نداشت

از که پنهان کنم اين راز دل خسته خويش ؟
از نسيمی که پيام آور توست ؟
از بهاری که مرا رسوا ساخت ؟
از خدائی که خودش می داند ؟
عشق وحشی تر از آن است که پنهان ماند

به گل گفتم: "عشق چيست؟" گفت: "از من خوشگل تر است..."



به پروانه گفتم: "عشق چيست؟" گفت: "از من زيبا تر است..."



به شمع گفتم: "عشق چيست؟" گفت: "از من سوزان تر است..."



به عشق گفتم: "آخر تو چيستي؟" گفت: "نگاهي بيش نيستم

عشق يعني مستي و ديوانگي

دست من نیست چه کنم...



دست من نیست چه کنم،عاشقتم
شعر هر روز و هنوز و هر دفم
واسه تو قلبمو قایق می کنم
می سپرم به دست دریای خدا
می شینم قایقو دریا رو تماشا می کنم
دست من نیست چه کنم،عاشقتم
می شینم یه عمر تماشات می کنم
عکس چشماتو می گیرم روی چشمام می زارم
از کنار باغ ناز خنده هات یه سبدبوسه می چینم به اتاقم میارم
دست من نیست چه کنم آخه من عاشقتم
حاضرم به خاطرت پشت خورشید بشینم
تو آسمون داد بزنم بذار مردم بدونن که دیوونم
آخه چیزی ندارم نشون بدم که عاقلم
آخه من عاشقتم
آخه من عاشقتم
آخه من عاشقتم...

باید فراموشت کنم چندیست تمرین می کنم
من می توانم می شود آرام تلقین می کنم
با عکسهای دیگری تا صبح صحبت می کنم
با آن اتاق خویش را بیهوده تزئین می کنم
سخت است اما می شود در نقش یک عاقل روم
شب نه دعایت می کنم نه صبح نفرین می کنم
حالم نه اصلا خوب نیست تا بعد بهتر می شود
فکری برای این دل تنهای غمگین می کنم
من می پذیرم رفته ای و بر نمی گردی همین
خود را برای درک این صد بار تحسین می کنم
از جنب و جوش افتاده ام دیگر نمی گویم به خود
وقتی عروسی می کند آن می کنم این می کنم
خوابم نمی آید ولی از ترس بیداری به زور
با لطف قرص قد نقل یک خواب رنگین می کنم
این درد زرد بی کسی بر شانه جا خوش کرده است
از روی عادت ،دوستی با بار سنگین می کنم
هر چه دعا کردم نشد شاید کسی آمین نگفت
حالا تقاضای دلی سرشار از آمین می کنم
یا می برم یا باز هم نقش شکستی تلخ را
در خاطرات سرخ خود با رنج آذین می کنم
حالا نه تو مال منی نه خواستی سهمت شوم
این مشکل من بود و هست در عشق گلچین می کنم
کم کم زیادم می روی این روزگار و رسم اوست
این جمله را با تلخی اش صد بار تضمین می کنم......

آنچه لبخند بر لبانم نشاند ديدن تو بود

و آنچه اشك در چشمانم نشاند نبودن تو بود

نگاه كردنم نشانه جستجو كردن تو


و فرار كردنم از دلها نشانه خواستن تو بود

ای که دور از منو در یاد منی با خبر باش که دنیای منی........

عشق یعنی همچو مجنون سوختن
راه و رســم عـــاشــقــی آموختن
عشـق یـعـنی یــوسف کنعان شـدن
از زلــیــخا های دون پنهان شدن
عشق یـعـنی جــاودانــی وغــرور
درس مـهــر وعاطفه کردن مرور