دست نوشته های عاشقانه

اگر كلمه دوستت دارم نمايشگر عشق خدايي من نسبت به توست...

اگر كلمه دوستت دارم راضي كننده و تسكين دهنده قلب هاست...

اگر كلمه دوستت دارم پايان همه جدايي هاست...

اگر كلمه دوستت دارم نشانگر اشتياق راستين من نسبت به توست...

اگر كلمه دوستت دارم كليد زندان من و توست...

پس با تمام وجود فرياد مي زنم "دوستت دارم".

دلم برات تنگ شده.....اما من...من ميتونم اين دوري رو تحمل كنم... به فاصله ها فكر نميكنم ...... ميدوني چرا؟؟ آخه... جاي نگاهت رو نگاهم مونده.....هنوز عطر دستات رو از دستام ميتونم استشمام كنم....رد احساست روي دلم جا مونده ... ميتونم تپشهاي قلبت رو بشمارم...........چشماي بيقرارت هنوزم دارن باهام حرف ميزنن.......حالا چطور بگم تنهام؟؟چطور بگم تو نيستي؟؟چطور بگم با من نيستي؟؟آره!خودت ميدوني....ميدوني كه هميشه با مني....ميدوني كه تو،توي لحظه لحظه هاي من جاري هستي....آخه...تو،توي قلب مني...آره!تو قلب من....براي همينه كه هميشه با مني...براي همينه كه حتي يه لحظه هم ازم دور نيستي...براي همينه كه ميتونم دوريت رو تحمل كنم...آخه هر وقت دلم برات تنگ ميشه...هر وقت حس ميكنم ديگه طاقت ندارم....ديگه نميتونم تحمل كنم...دستامو ميذارم رو صورتم و يه نفس عميق ميكشم....دستامو كه بو ميكنم مست ميشم...مست از عطر ت. صداي مهربونت رو ميشنوم ...و آخر همهء اينها...به يه چيز ميرسم.....به عشق و به تو.....آره...به تو....اونوقت دلتنگيم بر طرف ميشه...اونوقت تو رو نزديكتر از هميشه حس ميكنم....اونوقت ديگه تنها نيستم
حالا من اين تنهايي رو خيلي خيلي دوسش دارم.. به اين تنهايي دل بستم...حالا ميدونم كه اين تنهايي خالي نيست...پر از ياد عشقه.. پر از اشكهاي گرم عاشقونه ...

در دادگاه عشق ... قسمم قلبم بود وكيلم دلم و حضار جمعي از عاشقان و دلسوختگان. قاضي نامم را بلند خواند و گناهم را دوست داشتن تو اعلام كرد و پس محكوم شدم به تنهايي و مرگ . كنار چوبه ي دار از من خواستند تا آخرين خواسته ام را بگويم و ومن گفتم به تو بگويند ... دوستت دارم

باز باران می امد
مثل هر سال
ما در زیر باران
من بودم و خیال آمدنت
و غم رفتنت
چه استوار از ماندن گفتی
بروی همین نیمکت چوبی
یاد دارم در ان روز باران ی فروردین
زیر شلاق نفس گیر باد و طوفان
چتری بودم برای خواب اسوده ی تو
قاصدکی میگذرد خنده کنان میگوید
دنیا ی تو دنیا تو نیست
نفهمیدم و بی اعتنا گذشتم
دنیای من تو بود ی و راست گفت
قاصدکی که رفت
تو دنیای من بودی و دنیا به من پشت کردی
و من پلی برا ی عبور
و
قلبم توشه راهت
.......
و هر سال برو ی همان نیمکت چوبی پیر
مینشینم
بهارم رفت عشقم مرد و یارم رفت
اری من گرفتارم گرفتار سکوت عشق
که قبل از هر فریاد دردی لازم است
حال باز قاصدک از جلوی همان نیمکت پیر میگذرد
برخیز برو
اما او چداند

سخت ترین دیدار ، دیدار اونی که به جای همه عشقی که بهش دادی یه قلب زخمی برات یادگار بذاره و تو



نگاش کنی و بازمثل روز اول دلت بلرزه و حس کنی هنوزم دوستش داری.



بخوای همه تنهایی رو که به امید اومدن دوبارش تحمل کردی تو گوشش فریاد کنی اما حتی نتونی ، به چشماش



نگاه کنی که بفهمه با همه بدیهاش هنوزم باهمه قلبت دوستش داری.



اما ببینی چشماش داد میزنه که دلش مال یکی دیگس .

چنانت دوست می دارم که گر روزی فراغ افتد
تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

هیچ زمان دل به کسی نبند چون دنیا این قدر کوچیکه که دو تا دل کنار هم جا نمیشه ،

اما اگه عاشق شدی هیچ وقت ازش جدا نشو چون دنیا اینقدر بزرگه که دیگه نمی تونی پیداش کنی .

تو اینجایی تا باور کنم که عشق یعنی حقیقت، یعنی تو،یعنی خدا،یعنی دیدن رحمانیتش در تو.
تو در قلب منی تا برای همیشه شاکر خدا باشم،تا همیشه فرصت برای شکرش کم بیاورم.
تو در کنار منی و همه چیز با من است:
یک دنیا
یک دریا
یک آسمان
یک شب پر ستاره
شوق یک عبادت
ذوق یک لبخنده کودکانه
و در یک کلام عظمت ذات معبودم.

دنیای من،دوستت دارم

اي سراپايت سبز
دست هايت را چون خاطره اي سوزان
در دست هاي عاشق من بگذار
و لبانت را چون حسي گرم از هستي
به نوازش لب هاي عاشق من بسپار
باد ما را با خود خواهد برد

ستــــــــــاره من....
بعد از تمام تاریکی های زمین که تاریکی شعرهای مرا ،
درون خود می بلعد ،
تا آخرین نفسهای شعرم تو را غزل می کنم
میخواهم نامم تنها اسمی باشد کــــــه
در دفتر عاشقانه هایت به ثبــــت میـــرسد
میخواهم مالک همیشگی روشنی قلبت باشم
و هرگاه تنها شدي تورا ببینم
و تنهاییت را با سرانگشتان مرطوبم پاک کنم.
هنوز زلالی نی نی چشمانت را زیارت نکرده ام...
هنوز دست هایم از لمس دستانت سیراب نگشته است.
تازه در کوچه آشنایی بودم که تو اسمم را
روی اولین درخت حک کــردی
و همانجا قسم خوردم مرد مردانـــــــــــــه
عاشقت بمانم....

--------------------------------------------------------------------------------

رفتم ، مرا ببخش مگو او وفا نداشت
راهی به جز گریز برایم نمانده است
این عشق آتشین پر از درد بی امید
در وادی گناه و جنونم کشانده بود

رفتم که داغ بوسه پر حسرت ترا
با اشکهای دیده ز لب شستشو دهم
رفتم که ناتمام بمانم در این سرود
رفتم که با نگه به خود؟ آبرو دهم

می پرسی تو را دوست دارم؟

حتی اگر بخواهم پاسخ دهم نمی توانم

مگر می شود با کلمات ، احساس دستها را بیان کرد؟

مگر ممکن است با عبارات شرح داد که آن زمان که با دیدگان

پر اندیشه و روشن بین به من می نگری چه نشاط و لطفی دلم را فرا می گیرد ؟

می پرسی تو را دوست دارم ؟ مگر واقعا" پاسخ این سوال را نمی دانی ؟

مگر خاموشی من ، راز دلم را به تو نمی گوید ؟

مگر آه سوزان از سر نهان خبر نمی دهد ؟

راستی آیا شکوه آمیخته به بیم و امید ، که من هر لحظه هم می خواهم به زبان آورم

و هم سعی می کنم که از دل بر لبم نرسد ، راز پنهان مرا به تو نمی گوید ؟

عزیز من ! چطور نمی بینی که سراپای من از عشق به تو حکایت می کند ؟

همه ذرات وجود من با تو حدیث عشق می گویند ، بجز زبانم که خاموش است

تقدیم به تو که حتی دوریت حس زندگی می بخشد،
کسی که تپشهای قلبت فاصله ها را
در هم می نورد و اوج زندگی را قلم می زند.
نگاهت به فروغ خداوندی شبیه است و
نجابتت از خورشید سر چشمه می گیرد.
باز از تو می نویسم،
توئی که چراغ زندگی را روشن نمودی و
اوج صفا را معنی کردی.
از تو می گویم:
از تو آشناي غريب ، از سینه ای چاک ،عشقی آتشین و پاک.
نگو که با یاس های صورتی نسبتی نداری،
با اقاقی ها همسایه نبودی و با آوای-
نم باران بر کویر حسرت دلم نباریدی و با دم مسیحائی بر کالبد بی روحم ندمیدی.
ای مقدس،ای دریائی،آبی بیکران وفا،در قله،ای مغرور سر فراز...
من زیباترین کلماتم را در گلدانی کاشته ام،هر شب با احساسم آبیاری می کنم و
منتظرم تو بر گردی تا با هزار و یک عشق تقدیمت کنم،
پاک وبی ریا،ساده ولی زیبا ...

اگر کلید قلبی رو نداری قفلش نکن
اگر خداحافظی در راه است سلام نکن
اگر دستی رو گرفتی رهایش نکن
دفتری که بسته شد دیگه بازش نکن
قلبی که شکسته شد دیگه نازش نکن

--------------------------------------------------------------------------------

عشق را باید از دریا آموخت که برای در آغوش
گرفتن ساحل آروم و قرار نداره.

من تموم قصه هام قصه توست
اگه غمگين اون از غصه توست

آره پروانه شدم كه پرام سوخته شه
تا آتيش دل تو به دلم دوخته شه
كه بسوزه پرو بالم كه راحت بشه خيالم

مجنون هنگام راه رفتن کسي را به جز ليلي نمي ديد.روزي شخصي در حال نماز خواندن در راهي بود ومجنون بدون اين که متوجه شود از بين او و مهرش عبور کرد. مرد نمازش را قطع کرد و داد زد هي چرابين من و خدايم فاصله انداختي

مجنون به خود آمد و گفت: من که عاشق ليلي هستم تورا نديدم تو که عاشق خداي ليلي هستي چگونه ديدي که من بين تو و خدايت فاصله انداختم !!!!

هنوز هم فراموشت نکرده ام
بااین که فراموش شده ام
هنوز هم صدایت را می شنوم
با این که صدایم نکرده ای
هنوز هم همه جا می بینمت
با این که به دیدنم نیامده ای
هنوز هم با عشق تو پا بر جام
با این که خودت را زیر بار عشق دیگری شکسته ای
هنوز هم همان طور مقدس دوست میدارمت
با این که زندگی خود را به تباهی کشانده ای
هنوز هم چشمانی به اشتیاق نگاهت منتظرند
با این که چشم به چشم دیگری دوخته ای
هنوز هم دلواپس دل نگرانی های توام
با این که از همه ادما بریده ای
هنوز هم نمی توانم گرد غم رو روی صورتت تحمل کنم
با این که شنیده ام خودت را باخته ای
هنوز هم دوست دارم شانه ام تکیه گاهی برای شانه ات باشد
با این که شانه هایم زیر بار این عشق شکسته است
هنوز هم از امید حرف میزنم
با این که تو از زندگی خدا حافظی کرده ای
هنوز هم نمیدانم دست سرنوشت چرا گره دوستی ما را گسست
با این همه میدانم
.من هنوز به تو ایمان دارم و تو..........

با تو متولد شدم
با تو زندگی را فهمیدم
و با تو خواهم مرد

دوستت دارم ......

برای تو مینوسیم ای مهربانم
برای تو که دلتنگت هستم
برای تو و دلتنگی های شبانه ات
برای تو و نجواهای عاشقانه ات
تو در کنارمی
هر روز و هرشب
هر لحظه و هر دم
نزدیک تر از نفس به من
و نزدیک تر از پلک به چشم
فاصله برای من معنایی ندارد
چون حس زیبای با تو بودن آن را از من میگیرد
با من بمان که به تو محتاجم و بی تو هیچم
ای مهربان

از نخستین روزی که
تو پا به زمین گذاشتی
گرم شدنش آغاز شد!
و هنوز هیچ دانشمندی نفهمیده است
چرا یخ های قطب جنوب
آب می شوند!!!

پنج وارونه چه معنا دارد ؟!
خواهر کوچکم از من پرسيد
من به او خنديدم
کمي آزرده و حيرت زده گفت
روي ديوار و درختان ديدم
باز هم خنديدم
گفت ديروز خودم ديدم پسر همسايه
پنج وارونه به مينو ميداد
آنقَدَر خنده برم داشت که طفلک ترسيد
بغلش کردم و بوسيدم و با خود گفتم
بعدها وقتي غم
سقف کوتاه دلت را خم کرد
بي گمان مي فهمي
- پنج وارونه چه معنا دارد

تو زیبایی یا چشم های من شاعر
نمیدانم
ولی این را خوب میدانم
که اگر تو نباشی چشم های من هر چند هم که شاعر
نمی توانند شعری به زیبایی تو
بسرایند