مشاعره به روش نوین

مهمان

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

یک غمزه دیدار به از دامن دینار/////دیدار چو باشد غم دینار کی دارد

دوش با یاد حریفان به خرابات شدم
خم می دیدم خون دردل پا در گل بود

در حسن رخ خوبان پیدا همه او دیدم
در چشم نکورویان زیبا همه او دیدم

مهمان

مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی
که گفته اند نکوئی کن و در آب انداز

زهی هستی که تو داری زهی مستی که من دارم
تو را هستی همی زیبد مرا مستی همی زیبد

مهمان

در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسی است
آن به کزین گریوه سبکبار بگذری

يادم آمد تو به من گفتي از اين عشق حذر كن
لحظه اي چند بر اين آب نظر كن

مهمان

نالیدن بلبل ز نو آموزی عشق است
هرگز نشنیدم زپروانه صدایی

يكدست جام باده و يكدست زلف يار
رقصي چنين ميانه ميدانم آرزوست

تو را آتش ای یار دامن بسوخت مرا خود به یکباره خرمن بسوخت

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

وين راز سر به مهر به عالم سمر شود

دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تاب داشت

ابر چشمم بر رخ از سودای دل سيلاب داشت

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

هیچی جز شعر شکستن قصه ی فردای من نیست
این ترانه ی زواله این صدا صدای من نیست

مهمان

ترا من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب ...بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟

tarmoo9

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

تو عمر خواه و صبوري كه چرخ شعبده باز ------- cherry

-------- هزار بازي ازين طرفه تر بر انگيزد

دامني گر چاك شد در عالم رندي چه باك
جامه اي در نيكنامي نيز مي بايد دريد

در حريم عشق نتوان دم زد از گفت و شنيد

زانكه انجا جمله اعضا چشم بايد بود و گوش drunken

مهمان

شبی مجنون به لیلی گفت ،کای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ، ولی مجنون نخواهد شد

دهانت را می بويند
مبادا كه گفته باشی دوستت می‌دارم
.
دلت را می بويند

روزگار غريبی است، نازنين

.
و عشق را

كنار تيرك راهبند

تازيانه می‌زنند
.
عشق را در پستوی خانه نهان بايد كرد

(شاملو)

نقل قول :: دهانت را می بويند
مبادا كه گفته باشی دوستت می‌دارم
.
دلت را می بويند

روزگار غريبی است، نازنين

.
و عشق را

كنار تيرك راهبند

تازيانه می‌زنند
.
عشق را در پستوی خانه نهان بايد كرد

دلی دارم در آتش خانه کرده

میان شعله ها کاشانه کرده

دلی دارم که از شوق وصالت

وجودم را زغم ویرانه کرده drunken

هيچ صبح دم نشد فلک چون شفق ز خون دل مرا لاله گون نکرد
آفتاب عمر من فروغ رفت و ماهم از افق چرا سر برون نکرد

» دانلود کتاب : عصر نوین جنگ
» دانلود کتاب : بسوی آغازی نوین
» سرویس‌های نوین پستی در خدمت خانواده‌های ایرانی