رییس جمهور آینده ایران کیست ؟

رییس جمهور آینده ایران کیست ؟
بسیاری کاندیداتوری خود را برای انتخابات سال آینده ریاست جمهوری ایران اعلام نموده اند
تعدادی از آن ها در نظر سنجی هم نامشام موجود است
به نظر شما چه کسی انتخاب خواهد شد

هیچکدوم این اسامی نمی تونن دردی از این بازار آشفته درمان کنند

باید طرحی نو دراندازیم

اینا همشون تاریخ مصرفشون تموم شده

مملکت ما به یه تحول اساسی نیاز داره خانه از پای بست ویران است یه رهبر بزرگ میخوایم

منم با نظر مهران موافقم
اینها همشون کوتوله سیاسی هستند
ما احتیاج به یه آدم قوی داریم clown

با سلام امیدوارم هر کسی که به عنوان رئیس جمهور آینده ایران انتخاب میشه با خلوص نیت

قدم اول برای ساختن جامعه ای خوب و موفق ساختن افکار خوب و مفید و جامعه ای سالم و اینکه هر کدام از اعضای جامعه وظایف خود را به عنوان عضوی از جامعه به نحو احسنت انجام دهند و ومهمترین مسئله *** شروع کردن از خود *** است .

با تشکر عضو کوچک این انجمن محمد دماوندی نیا

اميدوارم يكي بياد كه درد مردم را بدونه نه اينكه تا به اون صندلي ميرسه جز شعار چيزي ديگه اي در گنجه خودش نداره

درسا نوشته است:: اميدوارم يكي بياد كه درد مردم را بدونه نه اينكه تا به اون صندلي ميرسه جز شعار چيزي ديگه اي در گنجه خودش نداره

درسای عزیز به انجمن خوش آمدی
متاسفانه به خاطر نداشتن احزاب قوی و شناخته شده
افراد پررو پا به عرصه می زارن
کلی شعار و وراجی می کنند
به هیچ کجا هم پاسخگو نیستند
در نهایت بعد از هشت سال بازی دادن افکار عمومی بار خودشون رو می بندند و میرن
و مردم می مانند که حقشون رو از کی باید بگیرند
متاسفانه نظام ما اجازه حرکتهای جمعی رو نمیده و سعی اون بر اینه که در شرایطی که جدایی در بین گروهای اجتماعی هست بر اساس یک قانون اساسی ناقص الخلقه کسی رو به اسم رییس جمهور مطرح کنه
و در نهایت به خاطر عدم پشتوانه مردمی و فاصله شخص تا ملت ( عدم رابط احزاب و تشکلهای بزرگ ) همچنان به روند خطای خودش ادامه میده
این یک سفسطه بزرگ در عالم حکومت گریست
هزار صافی می گذارند تا فقط دوستانشان از آن رد شوند و کاندیدای یک انتخابات گردند و در نهایت آن شخص را هم مجبور به دست بوسی می کنند!
این شرایط مسخره به مراتب بدتر از حکومتهای طایفه گی عربی است
آنجا تکلیف مردم مشخص است
اما اینجا با سیاه کردن و تمسخر مردم دم از مردم سالاری دینی می زنند

confused

دوستان عزیز

در كشوري كه انديشه ها بي ارزشند و شايسته ها در انزوا ، در كشوري كه باند بازي بيداد مي كند و برهوت معرفت است، انتظار فراهم آمدن شرايطي براي واگذاري كارها به كساني كه فارغ از جناح بنديها و بر اساس تواناييها كار مي كنند انتظاري معقول نيست به اميد روزي كه امكان استفاده از همه توان كشور فراهم آيد و هر ايراني بتواند در ساختن كشورش فعالانه شركت كند كه لازمه آن افزايش ظرفيت همه ماست و قدرت تحمل يكديگر تا زمانیکه به درستی اندیشه نکنیم و به دنبال فکری نو نباشیم و چیزهایی رو که بهمون دیکته میکنند قبول کنیم وضع همینه
به امید روزی که مردم ما با بیداری بتونن پیشوای خودشون رو انتخاب کنند

doostan be khatami ray bedid halesho bebarid

مهمان

اول بگم این باران خانوم از شیراز چقدر ناز هستن
دوم رئیس جمهور تا وقتی اختیاری از خودش در قانون اساسی نداشته باشه فایده نداره حالا هر کسی میخواد باشه

داریوش نوشته است:: اول بگم این باران خانوم از شیراز چقدر ناز هستن
دوم رئیس جمهور تا وقتی اختیاری از خودش در قانون اساسی نداشته باشه فایده نداره حالا هر کسی میخواد باشه

منم با این نظر موافقم آقا رییس جمهور بی اختیار به چه دردی می خوره bom

فکر کردم برای جواب این سوال این حکایتو اینجا بزارم تا بتونین بهتر اندیشه کنید

تقدیم به عقاب طلایی که همیشه در اوج میماند

عقابی روی صخره ای بر بالای کوه سربه فلک کشيده قاف نشسته بود و از اون بالا شهر را با هر آنچه که داشت نگاه ميکرد. همه پرندگان و چرندگان مشغول کار روزمره خود بودند. ناگهان عقاب متوجه انبوه جمعيتی شد که اون پايين پايين داشتند با هم جر و بحث ميکردند. عقاب حرفهای آنها را نميشنيد ولی از حرکات دست و پايشان ميتوانست حدس بزند که دارند تصميمی مهم و با اهميت ميگيرند.

چند دقيقه بعد با کمال ناباوری ديد آن جمعيت انبوه، آقا کلاغه رو به عنوان رئيس جمهوری انتخاب کردند! ابتدا عقاب باورش نشد. بلند شد و در آسمان شهر چرخی زد و ديد: بله! اون چيزی که کسی فکرش رو هم نميکرد ، شده!

عقاب برگشت و روی همون صخره نشست و به فکر فرو رفت. آهی کشيد و گفت: کار دنيا رو ميبينی؟ اون يارو کلاغه يه زمانی آرزوش اين بود که ما تحويلش بگيريم. حالا اون شده رئيس يه ملت هفتاد ميليونی و ما چی؟ نشستيم روی اين صخره تک و تنها و شديم تماشاچی. ما چی مون کمتر از اون کلاغه بود که او به اون پست و مقام رسيد و ما از بد حادثه بايد در اين سرزمين غربت، روزگار بسر کنيم؟

عقابِ دل شکسته و اندوهگين به نزد سيمرغ رفت و حکمت اين ماجرا را جويا شد. سيمرغ گفت: ای عقاب! اين چه سوال نابخردانه ای است که می پرسی؟ تو اگر کارهايی که او کرده تو ميکردی تو هم کلاغ ميشدی! ماهيت تو ”عقابی“ است نه ”کلاغی“.

اگر ميخواستی تو هم کلاغ بشی بايد از چند سال پيش شروع ميکردی:

آنروزهايی که دانشگاهها را بستند تا عناصر مخالف را تصفيه کنند می بايست خودت رو به مقامات نزديک ميکردی و اسامی دانشجويان چپی را به اونها ميدادی و خلاصه آدم فروشی ميکردی. آيا در وجودت اين خباثت بود که اين قبيل کارها را بکنی؟

آنروز که جنگ شروع شد تو به نيت حراست از ميهن و ناموس کشور به جبهه رفتی و ماتحت خودت را پاره کردی همان موقع اون کلاغها توی شهر با خفاشان و تمساح ها و لاشخوران انجمن داشتند و پای درس آقايان دستمال ابريشمی ميکشيدند. آيا تو اهل دستمال کشيدن بودی؟
تو حاضر بودی برای يه لقمه نان خودت را بفروشی و مثل آنها بشی؟

رمز کسب چنين مقامات پوشالی ، مرداب خوری است نه با زور و بازوی خويش شکار کردن و از دسترنج خويش امرار معاش کردن. تو هم اگر يه قُلُپ مرداب و مردار ميخوردی مثل اونها ميشدی.

عقاب خوشحال و مسرور از اينکه خود را آلوده فرومايه گان نکرده به آسمان پرواز کرد و در آسمان اوج گرفت.

دكتر احمدي نژاد

تقدیم به عقابی که دوباره به اوج برگشته وبا بالهای خود گستره آسمان را قلمرو خود کرده
عقاب طلایی همیشه در آسمان بمان

عقاب بودن يا كلاغ بودن. مساله روزگار ما اين است. كلاغ باشيم و بي خيالٍ در اوج زيستن بشويم. بچسبيم به زندگي معمولي بي جاه و شكوه خودمان و طول زندگي مان را با توسل و تمسك به هر چيزي حتي گند و مردار و هر چيز دست چندم ، بدون دقت و وسواس ويژه اي، همين طور امتداد دهيم يا عقاب بودن را انتخاب كنيم و از اين عقاب بودن نهراسيم و بهاي آن را بپردازيم. از مسووليت هاي دشوار آن گرفته تا مسائلي مثل بي بهرگي از امتيازها و موهبت هاي كلاغ ها …

روزگار ما، روزگار بي عقابي يا لااقل كم عقابي است. ديگر كمتر آدمي به پستمان مي خورد كه حاضر باشد سفت و سخت، پاي آرزوها و آرمان ها و ايدآل هايش بايستد و يك تنه براي تحقق آنها بجنگد. انگار كه نسل اين آدم ها- عقاب ها – منقرض شده باشد. رد عقاب ها را ديگر فقط مي شود در خاطره ها، افسانه ها، اسطوره ها و كتاب ها گرفت. در عوض تا دلتان بخواهد كلاغ ريخته. سرتان را به هر طرف كه بگردانيد،‌كلاغ مي بينيد. رژه دلگيركننده آنها آسمان شهر را خاكستري كرده.

ما به شدت به عقاب نياز داريم. به آدميي كه حاضر باشدد پا در راه عقاب شدن بگذاردد. به عقابی كه تا دم آخر دست از عقاب بودن نكشند .

من هم عاشق عقاب هستم :lol:

همیشه مانند عقاب باش

توی زندگی ، تفاوت آدم ها در نگاهشون به زندگی ،
به اندازه تعداد اونهاست . همون طور که صورت ها و ظاهر ادم ها با هم فرق
داره ، در افکار و رفتارشون با هم تفاوت دارن .

به
نوعی می شه گفت هر انسانی یک کتابه . تا زمانی که بازش نکنی و نخونیش ،
اون رو کامل نشناختی . اصلا هم اسون نیست چون گاهی بعضی کتاب ها اونقدر
وحشتناک هستند که تا چند وقت از خوندنشون کابوس می بینی و آشفته می شی ولی
گاهی خوندن بعضی کتاب ها مثل قران ، حافظ ، اشعار سهراب تا سال ها مستت می
کنه چون یک جمله اش می تونه روحت رو دوباره از اول جلا بده و دلت رو صاف
کنه .

توی این دنیا از بچگی ، ما تعلیم داده می
شیم و قوانینی برای ذهن بی برنامه و خالی ما وضع میشه که از طرف خانواده ،
دوست ، مدرسه و اجتماع خودآگاه ، نا خودآگاه ، مستقیم، یا غیرمستقیم،
ارادی و غیرارادی در مغز کوچیک ما جا گرفته که پاک کردن و از اول نوشتن
قوانین اراده فولادی و تمرین خیلی زیاد می خواد .

دکتر وین دایر در کتاب عظمت خود را دریابید بحث جالبی می گه :

می
گه ادم ها دو دسته هستند غاز ها و عقاب ها . هرگز نباید عقاب ها رو به
مدرسه غازها فرستاد و نباید افکار دست و پا گیر غازها فکر عقاب ها رو
مشغول کنه . کسی که مثل غاز هست و تعلیم داده شده نمی تونه درست پرواز کنه
و به خار و خاشاک گیر می کنه که مانع پروازش می شه . ولی

عقاب رسالتش اوج گرفتنه . عقابی که مثل غاز رفتار می کنه از ذات خودش فرار می کنه .

بدترین چیز ندونستن قوانین عقاب هاست . این که ندونیم چطوری عقاب باشیم .

*
غازها همه مثل هم فکر می کنند و همیشه هم ادعا می کنند که درست فکر می
کنند . افکارشون کپی شده هست و اصلا خلاقیت نداره . اکثر مواقع هم همگی با
هم به نتایج یکسان می رسند چون دقیقا مثل هم فکر می کنند .

عقاب ها می دونند زمانی که همه مثل هم فکر می کنند در واقع اصلا کسی فکر نمی کنه .

*
غازها همیشه می دونند غاز دیگه چطوری زندگی کنه بهتره ! هر کسی جای کس
دیگه تصمیم می گیره . برای همین اکثر یا دیر به بلوغ (فکری – جنسی –
احساسی) می رسن و یا اصلا بالغ نمی شن .

عقاب
ها به خلاقیت ذهن هر کس اعتقاد دارن و در زندگی ماهیگیری به فرد یاد می دن
و نه ماهی . در محله عقاب ها هر کسی جای خودش باید فکر کنه و کسی مسئولیت
زندگی کس دیگه رو به عهده نمی گیره .

* غازها از جسمشون بیش از حد کار می کشن و تمام توان داشته و نداشته رو به کار می گیرن و به نتایج دلخواه نمی رسن .

عقاب
ها اول تمام جوانب کار رو در نظر می گیرن ، باتوجه به تجارب قبلی و برنامه
ریزی های ذهن خلاقشون تصمیم می گیرند و بعد شروع به کار می کنند . عقاب ها
ایمان دارند که تلاش جسمی به تنهایی اصلا برای کار کافی نیست .

* غازها حریم شخصی ندارند و بارها و بارها وارد حریم خصوصی عقاب ها می شن چون حرمت ندارند .

عقاب ها به حریم شخصی هر فردی احترام می زارن و قاطعانه به افرادی که وارد حریم خصوصی اونها می شن تذکر می دن .

*
غازها باید همه رو راضی نگه دارند و تمام تلاششون رو در روابط می کنند که
همه انسان ها ، تک به تک از اونها راضی باشند . به جای انجام وظایف و
رسالت خودشون ، رضایت همه اطرافیان رو با هر زحمتی شده به دست می یارن چون
اگر به دست نیارن احساس خلا می کنند .

عقاب ها
می دونند که به دست اوردن رضایت همه افراد امکان نداره و نیمی از مردم
همیشه با نیمی از افکار اونها مخالفند و این وظیفه یک عقاب نیست که
مخالفانش رو راضی نگه داره .

* غاز نه نمی گه و همش شاکی هست که چرا باید اینهمه به دیگران توجه کنه .

عقاب در مواقعی که لازم هست ، به راحتی نه می گه .

* غاز شرط اول ارتباط رو صمیمیت بیش از حد می دونه .

عقاب شرط اول ارتباط رو احترام متقابل می دونه .

* غاز نمی خواد باور کنه که دشمنی داره .

عقاب می دونه که باید دشمنش رو ببخشه ولی بهش اعتماد نمی کنه .

* غاز از تجربیات درس نمی گیره و فقط آزار می بینه .

عقاب بعد از گذروندن سختی مسئله ، به فکر پذیرش مسئله و درس های ممکنه هست .

* غاز از دلش هیچ وقت حرف نمی زنه .

عقاب با دلش زندگی می کنه .

* غاز یا احساسیه و یا منطقی .

عقاب می دونه که در دورانی از زندگی باید مغز رو پرورش و ورزش دارد و در دورانی دیگه باید دل رو نوازش داد و به حرف های دل بها داد .

* غاز اشتباه نمی کنه .

عقاب می دونه اگر هیچ وقت اشتباهی نکرده ، دلیلش اینه که اصلا دست به عملی نزده .

* غاز جای دیگران زندگی می کنه .

عقاب می دونه که باید به دیگران کمک کنه ولی جای کسی نباید زندگی کنه چون تجربه خود بودن رو از اون فرد گرفته .

* غاز همیشه همه کار می تونه انجام بده .

عقاب می دونه چه کارهایی رو می تونه انجام بده و چه جایی باید اعلام کنه که از عهده اون بر نمی یاد .

* غاز همیشه مجبوره .

عقاب همیشه مختاره و اگر به جبر روزگار مجبور شد کاری رو انجام بده ، می پذیره و می گه : ترجیح می دم این کار رو انجام بدم .

* زمان غاز تفریح مشخص نیست .

عقاب برای تفریحش برنامه ریزی می کنه و می دونه که فاصله خالی این نت تا نت بعدی در موسیقی ، دلیل دل نشین بودن اون هست .

* غاز همیشه ناراضیه و شاکی و همیشه در حال شناخت عامل این بدبختی هست .

عقاب همیشه راضیه و می دونه هر سختی هم پایانی داره . عقاب باور داره ان مع العسر یسرا .

* غاز عبادت عادتش شده .

عقاب تکرار و عادت و روزمرگی رو مرگ دل و پرستش می دونه .

* غاز نسبت به عقاب یا احساس برتری می کنه و یا احساس ضعف .

عقاب باور داره برتری وجود نداره . اصل فقط تفاوت است که باعث برتری کسی بر کس دیگه نمی شه .

* غاز زیاد از مغزش کار می کشه البته بدون بهره وری لازم .

عقاب مفید فکر می کنه و از اشتباهاتش درس می گیره .

* غاز می خواد غاز باشه چون غاز بودن و نپریدن خیلی اسون تر از پرواز و اوج گرفتن هست .

عقاب بر عقاب بودن اصرار داره ، حتی اگر بارها به مدرسه غازها رفته باشه و به خاطر عقاب شدن بهای سنگینی رو بپردازه .

عقاب باشید و سربلند

یلدای اول نوشته است:: همیشه مانند عقاب باش

توی زندگی ، تفاوت آدم ها در نگاهشون به زندگی ،
به اندازه تعداد اونهاست . همون طور که صورت ها و ظاهر ادم ها با هم فرق
داره ، در افکار و رفتارشون با هم تفاوت دارن .

به
نوعی می شه گفت هر انسانی یک کتابه . تا زمانی که بازش نکنی و نخونیش ،
اون رو کامل نشناختی . اصلا هم اسون نیست چون گاهی بعضی کتاب ها اونقدر
وحشتناک هستند که تا چند وقت از خوندنشون کابوس می بینی و آشفته می شی ولی
گاهی خوندن بعضی کتاب ها مثل قران ، حافظ ، اشعار سهراب تا سال ها مستت می
کنه چون یک جمله اش می تونه روحت رو دوباره از اول جلا بده و دلت رو صاف
کنه .

توی این دنیا از بچگی ، ما تعلیم داده می
شیم و قوانینی برای ذهن بی برنامه و خالی ما وضع میشه که از طرف خانواده ،
دوست ، مدرسه و اجتماع خودآگاه ، نا خودآگاه ، مستقیم، یا غیرمستقیم،
ارادی و غیرارادی در مغز کوچیک ما جا گرفته که پاک کردن و از اول نوشتن
قوانین اراده فولادی و تمرین خیلی زیاد می خواد .

دکتر وین دایر در کتاب عظمت خود را دریابید بحث جالبی می گه :

می
گه ادم ها دو دسته هستند غاز ها و عقاب ها . هرگز نباید عقاب ها رو به
مدرسه غازها فرستاد و نباید افکار دست و پا گیر غازها فکر عقاب ها رو
مشغول کنه . کسی که مثل غاز هست و تعلیم داده شده نمی تونه درست پرواز کنه
و به خار و خاشاک گیر می کنه که مانع پروازش می شه . ولی

عقاب رسالتش اوج گرفتنه . عقابی که مثل غاز رفتار می کنه از ذات خودش فرار می کنه .

بدترین چیز ندونستن قوانین عقاب هاست . این که ندونیم چطوری عقاب باشیم .

...

عقاب باشید و سربلند

یلدا جون واقعا زیبا می نویسی همیشه مطالبت عالیه

اميدوارم هر كسي كه در آينده به عنوان رياست جمهور انتخاب شود براي آباداني ايران تلاش كند
[quote]

مهمان

درود برهم وطنان البته در ایران آزادی که نیست ومردم مجبورند بین بد وبدتر انتخاب کنند ورئیس جمهور بقول خاتمی امبرفرماندس و تا قانون اساسی اساسنشود وضع بدتر میشه که بهتر نمیشه اگه خاتمی بیاد 8سال دیکه مردم الافند وبهترین کزینه برای سقوط رژیم احمدی نژاد است :suspect: خنده

Seyed Mohamad KHatami
tanha raeis jomhori ke tavanest nazare donyaro nesbat be iraniya taghir bede va hamchenin dakhel iran ham az lahaze farhangi va ham a lahaze eghtesadi karaye bozorgi ro anjam bede
omidvaram ke baz ham betonim az vojod ien roshanfekr bozorg bahre bebarim

عنوان: amir_dovod12@yahoo.com الأربعاء مارس 18, 2009 4:03 am

salam aziz
sal noo mobark. cheers

rasti del manoo shekasti.
mebenamet fds

c u on c
by :suspect:

» به نظر شما چه کسی رییس جمهور آینده ایران است ؟
» رییس جمهور توجه ویژه‌ای به ICT دارد
» آقای رییس جمهور قبل از سفرهای متعدد استانی این را بخوانید
» فرافکنی رییس جمهور : برج نشينان تهران بحران بيكاري لرستان را ببينند
» معاون رییس جمهوری : ایران طرح های هوانوردی را تقویت می کند