چشمم به تيتر يكي از روزنامه هاي كشوري كه روي پيشخوان يكي از مطبوعات است مي افتد، از قول مسوولان نوشته شده كه: «وضعيت معيشتي مردم نسبت به قبل بهتر شده است» اين تيتر درشت را كه مي بينم اشك خود به خود از چشمانم سرازير مي شود.
من ايراني هستم اهل بينگ و امام آباد و لاسك از توابع بخش سندرك بشاگرد، خانه ام هست كپري در دل كوه ها در همين نزديكي ها باور كنيد خانه بغل دستي مان هم مثل برج ميلاد نيست دربند هم نمي نشينيم اينجا هر لحظه ممكن است مار و حشره موذي نيشمان بزند و براي هميشه عمرمان را ببخشيم به شما، اي كاش مي توانيستيم مثل شما برويم به دربند و ونك و لواسان و دماوند و فيروزكوه و آبعلي كيف مي كرديم، اي كاش خانه مان نزديك بهارستان بود و همسايه كناريمان ويلا داشت غذايم جوجه كباب نيست اينجا خبري از برنامه نود و فردوسي پور نيست اينجا اصلا تلويزيون نيست اينجا اصلا ورزشي نيست توپ فوتبال نداريم.
اي كاش تلويزيون و موبايل هم بود تا جوانان اين روستا در برنامه نود شركت مي كردند و يك تلويزيون ال سي دي سامسونگ جايزه مي گرفتند فعلا همه چيز در حد روياست اينجا فقط نان مي خواهند و بس آب و نان ديگر هيچ زندگي در اين منطقه مثل زندگي غارنشينان مردم نخستين است و مثل خبري كه چند شب پيش از شبكه سراسري در يكي از روستاهاي چين بود اي كاش خبرنگاران شبكه سراسري يك سري هم به اين منطقه مي آمدند تا ديگر نگويند فقط در چين وجود دارد بلكه در كشورمان ايران هم وجود دارد خانوارهايي در اين روستا هستند كه به علت فقر ترك تحصيل كرده اند با اين وضعيت خودتان بهتر از من مي دانيد كه سرانجام فقر چيست كمرشان هر روز خميده تر مي شود و چشمشان به مصوبات دولت است تو را به خدا وقتي تصميم مي گيرد به فكر اشك بچه يتيمان هم باشيد تو را به خدا به فكر ما باشيد به فكر كساني كه به جاي كوكتل و لازانيا و مرغ هر شب آه مي خورند.
آقايان مسوول هر ساله از طرف دانشگاه امام صادق تهران عده اي دانشجوي بسيجي جهت تدريس رايگان در ايام نوروز به اين منطقه اعزام مي شوند يك خاطره اي كه از اين دانشجويان دارم اين است: آنها زماني كه در اين منطقه بودند را بيان مي كنم يك روز با بخشدار وقت اين بخش جهت بازديد به يكي از روستاها رفتيم زماني كه آنها از پايتخت آمده بودند و حاميان پروپا قرص شما هم بودند وقتي ديدند كه بهترين غذاي آن روستاييان نان و ماست و خرماست و اصلا برنج نديده اند و نخورده اند و دو سه خانوار در يك كپر زندگي مي كنند كه كليه اسباب زندگي آنها به اندازه بار يك الاغ نيست اشك در چشمان آنها حلقه زد و مي گفتند واقعا همين يك روستاست يا روستاهاي ديگر هم هستند و آنها اين تصور را داشتند كه ديگر هيچ فقر و تهي دستي پيدا نمي شود.
در اين روستا قدرت خريد مردم افزايش پيدا نكرده است حتي توان خريد يك نوشابه زمزم هم ندارند آنها خود مي گويند ما از نسل آفتابيم و نخل استوار ايستاده ايم ولي احساس مي كنيم گراني دارد ما را از پاي در مي آورد آيا خبر داريد كه قيمت هر كيسه آرد در بخش سندرك 10 هزار تومان است؟ آيا از استانداران و فرمانداران سوال مي شود كه در سالهاي اخير چقدر در جنوب استان هرمزگان براي جوانان اشتغال ايجاد كرده ايد و سهم سندرك و بشاگرد در ستاد راهبردي جنوب پيش بيني شده چقدر است؟ آيا سفره فقرا را ديده ايد فقرا هر روز سر سفره گريه مي كنند و اين شايسته ي دولت احمدي نژاد كه شعارش عدالت است نيست.
آيا مي دانيد با گراني پودر رختشويي به قيمت 800 تومان كسي قادر به خريد اين نيست و مردم ناگزيرند مثل انسان هاي نخستين لباس هاي خود را با آب بجوشانند تا به بيماري واگيردار مبتلا نشوند، مردم اين منطقه نزديك به 24 شهيد تقديم انقلاب كرده اند تادر آسايش كامل زندگي كنند نه مثل رژيم گذشته با رياضت زندگي كنند.
در بحث ورزش و جوانان بايد گفت: اگر بخواهيد وارد ميادين ورزشي شويد بايد مبلغ 3000 تومان بابت بيمه ورزشي پرداخت كرد كه اين مبلغ گزافي است كه در توان جوانان اين منطقه نيست چه منبع درآمدي و حمايتي دارند كه چنين مبلغي را پرداخت كنند همين مبلغ گزاف بيمه باعث شده كه جوانان اين منطقه از ميادين ورزش فاصله بگيرند و خود مي دانيد اگر جوانان از ورزش فاصله بگيرند سرانجامش چه خواهد شد.
مي خواستم بدانم نمونه اي از مصوبات اخير دولت كه در اين استان نزديك به 96 مصوبه بود در اين بخش چيست تا مردم هم بدانند.
مي دانيد كه اگر توجه بيشتري به جوانان اين منطقه شود قطعا آينده سازان خوبي براي اين كشور خواهند بود.
اي كاش بجاي احداث كارخانه چرخ سازي در كشور ونزئلا، آن را در اين منطقه احداث مي كرديد تا جوانان اين منطقه جذب كار شوند نمي دانم بر چه اساس است كه مسئولين مي گويند رشد بيكاري در استان تك رقمي است شايد اين جمله نماينده مان در مجلس ششم كه گفته بود خوابيدن در اين منطقه مثل شب اول قبر است را شنيده ايد خانواده هايي در اين منطقه سراغ داريم كه سال ها مي گذرد ولي قادر به خريد پيراهن نو نيستند و چشمشان را به كميته امداد دوخته اند.
اينجا ديگر خبري از مدرسه فوتبال براي نونهالان نيست و بهترين بازي بچه ها در اين منطقه يك لاستيك دوچرخه و يك چوب است مي خواستم از مسئولين بپرسم آيا جوانان مردم بخش سندرك يا بشاگرد به اندازه مردم تهران، شيراز، اصفهان و مشهد ايراني نيستند و عقيده بنده اين است كه به وزارت كشور پيشنهاد شود نام اين منطقه را عوض كنند و به نام بنگلادش تغيير دهند ناامني در اين مناطق به اوج خود رسيده است به طوري كه مردم جرات بيرون رفتن از خانه ها را در شب ندارند چرا كه عده اي شرور در اين منطقه باعث ناامني شده اند، آيا مي دانيد در هفته چند بار شاهد سرقت ماشين سرقت از خانه و قاچاق انسان هستيم.
خود مي دانيد زندگي بدون امنيت معنايي ندارد و ائمه و امامان ما به امنيت خيلي اهميت مي دادند ناامني و سرقت بجايي رسيده است كه سارقين سيم هاي برق را مي دزدند و با قيمت گزاف مي فروشند و نزديك به 2 الي 4 روز طول مي كشد تا برق منازل وصل شود!
مردم چه گناهي كرده اند كه هواي 48 درجه بالاي صفر را تحمل كنند؟
