زندگینامه امام حسین (ع) ( بخش اول )
پدر و مادر وی آن نهال پاک است از سیده
نساء العالمین فاطمه زهرا علیها السلام که خداوند اورا به فضل خویش طاهر
گردانید و او را قرار داد تا از ضلالت، هدایت کند و از تفرقه، به جمع باز
آورد... او فاطمه زهراست که اخگری از روح پدر و فیضی از نور او دارد و
شعاعهایی از هدایتش که وی محل عنایت و توجه او بود و با هاله ای از
بزرگداشت و تقدیر دربرش گرفت و دوستیش را بر مسلمین فرض کرد تا جزئی از
عقیده و دینشان باشد در حالی که فضیلت و جایگاه عظیمش را در اسلام گسترده
ساخت تا الگویی برای زنان امتش باشد.
پیامبر صلی الله علیه و آله ارزشها و سجایایش را در نشستهای عمومی و خصوصی و
بر روی منبرش، مورد تکریم قرار داد تا مسلمین آن را حفظ کنند و در گفته
هایی که راویان اسلام بر آن اجماع دارند، فرمود:
1 - «خداوند برای خشم تو خشمگین می شود و برای رضای تو خشنود
می گردد...» (1) .
2 - «همانا فاطمه پاره تن من است، مرا می آزارد آنچه وی را بیازارد و مرا
به زحمت می اندازد، آنچه وی را به زحمت اندازد...» (2) .
3 - «فاطمه، سرور زنان جهانیان است...» (3) .
و دیگر اخباری از نشانه های شخصیت حضرت زهرا علیها السلام سخن گفته که وی
سرمشق اسلام و نمونه والا برای زنان این امت است که راه را برای آنها روشن
می سازد، در حسن رفتار و عفت و به دنیا آوردن نسلهایی مهذب... و چه عظیم
است برکت وی و چه پرفایده است برای اسلام و در عظمت شأن وی، این کافی است
که «دولت عظیم فاطمیه» از نام وی نامیده شده و نیز «جامع الأزهر» از نام او
مشتق شده است (4) و برای عظمت دولت فاطمی این بس که با نام زهرا تبرک شده
باشد.
به هر حال، رسول اکرم صلی الله
علیه و آله از غیب خبر یافت که بضعه طاهره اش همان است که ثمره پاک از ائمه
اهل بیت علیهم السلام جانشینان پیامبر، داعیان حق در زمین، آنان که سنگینی
بار رسالت را تحمل خواهند کرد و در راه اصلاح اجتماعی از هر کوشش و سختی
رنج خواهند برد، از وی جدا خواهند شد و لذا پیامبر به وی توجهی مبذول داشت و
ذرّیه اش را مورد توجه و عنایت قرار داد.
پدر :
وی ثمره علی، پیشوای حق و عدالت
در زمین، برادر پیامبر صلی الله علیه و آله و دروازه علم آن حضرت است، کسی
که نسبت به وی به منزله هارون از موسی بود و نخستین کسی که به خدا ایمان
آورد و پیامبرش را تصدیق کرد. سنگینی بار جهاد مقدس را از نخستین فجر دعوت
اسلامی بر دوش گرفت و در مواضع هولناک فرورفت و با نیروهای شرک و الحاد،
درگیر نبردی هراس انگیز و تنگاتنگ شد تا اینکه این دین، پای گرفت با ساعدی
قوی از جهاد و کوششهایش، خداوند وی را به هر مکرمتی گرامی داشت و به هر
فضیلتی مخصوص گردانید، وی پدر ائمه طاهرین است که سرچشمه های حکمت و نور را
در زمین منفجر ساختند.
پاورقی :
(1) مستدرک صحیحین 154:3. تهذیب
التهذیب 441:12. کنز العمال 674:13 و 111:12. اسد الغابة 522:5. میزان
الاعتدال 535:1. ذخائر العقبی، ص39.
(2) ترمذی، صحیح 656:5. احمد بن حنبل، مسند 571:4 و در صحیح ترمذی است که
آن حضرت صلی الله علیه و آله فرمود: «اما دخترم - یعنی فاطمه - پاره تن من
است، مرا می رنجاند آنچه او را برنجاند و مرا می آزارد آنچه وی را
بیازارد». و در کنز العمال 111:12 فرمود: «اما فاطمه، شاخه ای از من می
باشد، مرا شادمان می کند هرچه وی را شاد سازد و به خشم می آورد مرا آنچه او
را خشمگین نماید».
(3) اسد الغابة 522:5 و در مسند احمد بن حنبل 112:6 فرمود: «فاطمه سرور
زنان این امت است یا زنان جهانیان». و در صحیح بخاری در کتاب بدء الخلق
آمده: «آیا راضی نیستی که سرور زنان اهل بهشت یا زنان عالمیان باشی؟».
(4) نساء لهن فی التاریخ الاسلامی نصیب، ص48.
