مذهب آینده بشر : 1-بودا 2-اسلام براستی کدام ؟

اگر به ماهیت واقعی بودیسم توجه کنیم و اگر بپذیریم جهان اول گرفتار چنین آیین مرگ باری شده است باید خوشحال باشیم چون بودیزم سرچشمه عزلت و خانه نشینی متجاوزین غربی خواهد بود .
به نقدی که در مورد آیین بودا توجه کنید :


نویسنده : انی کاظمی

پریچهر صالح آبادی

بودایی ها در تعریف آیین خود می گویند ما پس از مرگ در پیکری دیگر باز زاییده میشویم. این باززایی ما بارها و بارها تکرار می‌شود. این را چرخه هستی یا زاد و مرگ مینامیم. هستی رنج است. زایش رنج است. پیری رنج است. بیماری رنج است. غم و اندوه، ماتم و ناامیدی رنج است. پیوند با آنچه نادلخواه است رنج است. دوری از آنچه دلخواه است رنج است. خلاصه اینکه دل بستن رنج آور است . هدف باید بریدن از این رنج و چرخه وجود باشد . درک چهار حقیقت اصیل، هسته اصلی آموزه بودا را تشکیل میدهد. این حقایق عبارتند از: ۱. به رسمیت شناختن وجود رنج. ۲. اینکه دلیل رنج دیدن، تمایلات نفسانی است. ۳. و اینکه بریدن از رنجها دستیافتنی است. ۴. و درک اینکه راهی برای رسیدن به جایگاه بی رنجی وجود دارد .

برای درک عمق اشتباه آیین بودا چند آموزه از ارد بزرگ در پی می آورم که که تامل بر آنها خود گواه دوری از حقیقت پیروان آیین بودا است :

- زندگی رنج و درد نیست هدیه ایی است برای شاد بودن . مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد چون او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی .
- بی پایبندی به نظم در گیتی ، ویژگی آدمهای گوشه گیر است که عشق و احساس را سپر دیدگاههای نادرست خود می کنند.
- زندگی ، پیشکشی است برای شاد زیستن .
بودایی ها می گویند : آدمی بیمار است. بودا راه درمان این بیماری را درک آن چهار حقیقت میداند: کار حقیقت نخست از چهار حقیقت اصیل تشخیص این بیماری بعنوان بیماری رنج در انسانهاست. حقیقت دوم دلبستگیها را بعنوان باعث و بانی این بیماری بازمیشناسد. سومین حقیقت شرایط را سنجیده و اعلام می‌کند که بهبود امکانپذیر است. حقیقت چهارم تجویز دارو برای دست یافتن به سلامت است.

می دانیم که آب سرچشمه ، همیشه زلال تر از رودخانه است حال چطور در آیین بودا انسان از آغاز بیمار نامیده می شود ؟! این به معنای نفی نفس پاکی انسان های بی گناه است آیا بودا می گوید گناهان ما با تولد از زندگی های پیشین همراهمان هست و تا به حقیقت رنج نرسیم پاک نمی شویم ؟! فاصله آموزهای بودای شرقی با ارد بزرگ ایرانی از آسمان تا زمین است ببینید ارد بزرگ چه می گوید :

- شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم ، تن رنجور نیرویی برای ادب و برخورد درست برجایی نمی گذارد .
- آنکه نگاه و سخنش لبریز از شادی ست در دوران سختی نیز ماهی های بزرگتری از آب می گیرد .
- بدبخت کسی است که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند .
- صوفی مسلکان برای آنکه افکار اهریمنی خویش را گسترش دهند می گویند نیاز را باید از بین برد چون نیاز سبب دگرگونی می گردد و دگرگونی از دیدگاه آنان رنج آور است ! حال آنکه هدف آدمی از زیستن پیشرفت و درک زوایای پنهان دانش است .
- بجای گوشه نشینی و خرده گیری باید با ابزار دانش سبب رشد میهن شد و امنیت را برای خود و آیندگان بدست آورد .

بودا خود، آیین خود را مانند قایقی مینامد که برای رسیدن به ساحل رستگاری (موکشا) به آن نیاز است. ولی پس از رسیدن به رستگاری دیگر به این قایق نیز نیازی نخواهد بود. رسیدن به ساحل رستگاری آدمی را به آرامش و توازن مطلق میرساند. آنجاست که شمع تمامی خواهشها و دلبستگیها خاموش می‌شود. به این روی این پدیده را در سانسکریت نیروانا یعنی خاموشی مینامند.

پس کمال مطلوب آیین بودا رسیدن به خاموشی و در واقع بی نیازی فردیست حال اگر این مسئله تعمیق و گسترش یابد این پرسش ایجاد می شود که آیا این افکار ما را آسیب پذیر در مقابل وحشیگری کشورهای استعمار گر و متجاوز نمی کند ؟! . سرزمینی که مردمش به خاموشی رسیده باشند مانند هندوستان که تا همین چندی پیش طعم تلخ استعمار و بردگی را نیز تجربه می کرد در نکبت و زبونی خواهند بود . به قول ارد بزرگ :

- مردمی که نگاه ملی و آرزوهای خویش را به فراموشی سپرده اند ، همچون بیماران آسیب پذیرند .

از دیدگاه بودا ما اگر خواسته باشیم که از چرخه زاد و مرگ رهایی یابیم باید گرایش‌های نفسانی را کنار بگذاریم، درستکار باشیم، به یوگا پرداخته به حالات خلسه روحی دست پیدا کنیم که این تجربیات باعث مهرورزی ما به همه موجودات و بوندگان می‌شود و سپس از راه این درکها و تمرکزهای ژرف به روشنی و بیداری میرسیم و از این دور باطل خارج میشویم .

بزرگترین اشتباه پیروان آیین بودا در این است که آنها سعی دارند افکار تنهایان و ریاضت کشان کوههای هیمالیا را عمومی سازند . باید به آنها گفت ملت ها بی پناه و آسیب پذیرند آنچه آنها را حفظ می کند خموشی و گوشه نشینی و انزوای فردی نیست ، بلکه یگانگی ، دوستی و سعی در جهت پیشرفت دانش و فرهنگ است .

ایران همواره سرزمین عملگرایان و خردمندان بوده است . و خردمند از درون و عمق تنهایی خویش سخن نمی گوید او کلی نگر است نه جزئی نگر ! به گفته ارد بزرگ : ایرانیان پیشرو ، نه در تنهایی خاور گرفتار آمدند و نه در افزون خواهی باختر . آنچه ایرانیان را سربلند و پیش آهنگ نموده : خردورزی ، راستی و کار است .

منابع :

کتاب آرمان نامه (حاوی اندیشه های ارد بزرگ ) – وب سایت آرمان نامه

http://www.tarikhema.ir/religions/132/نقدی-بر-افکار-بودا

حسین آتشی نوشته است:

چهار حقیقت اصیل، هسته اصلی آموزه بودا را تشکیل میدهد. این حقایق عبارتند از: ۱. به رسمیت شناختن وجود رنج. ۲. اینکه دلیل رنج دیدن، تمایلات نفسانی است. ۳. و اینکه بریدن از رنجها دستیافتنی است. ۴. و درک اینکه راهی برای رسیدن به جایگاه بی رنجی وجود دارد .

برای درک عمق اشتباه آیین بودا چند آموزه از ارد بزرگ در پی می آورم که که تامل بر آنها خود گواه دوری از حقیقت پیروان آیین بودا است :

- زندگی رنج و درد نیست هدیه ایی است برای شاد بودن . مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد چون او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی .
- بی پایبندی به نظم در گیتی ، ویژگی آدمهای گوشه گیر است که عشق و احساس را سپر دیدگاههای نادرست خود می کنند.
- زندگی ، پیشکشی است برای شاد زیستن .

به نظر من اصلا افکار بوداییها جذابیت نداره
من از سوختن و ساختن با رنجها متنفرم
باید تلاش کرد و به قول ارد بزرگ
- بدبخت کسی است که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند .

بنام اهورامزدا
درود
دین انسان را به خرافیات نزدیک میکند انسانی که عقل و شعور دارد دیگر نیازی به یک وسیله (دین) برای رسیدن به معبود خویش ندارد
به نظر من در آینده همه بی دین خواهند بود چون کسی که دین خود را تغییر میدهد به همان آسانی هم از آن سرد و بر میگردد

با سلام .
درباره دین بودا یکم اشتباه متوجه شدید .
-----------------------------------------------------------------------
بودا پسر رئیس یا رهبر قوم شاکیا در هند شمالی بود و در ثروت و مکنت غوطه ور بود و ملک و قدرت در انتظارش بود . وقتی به بلوغ رسید روزی به سه تن ، یکی بیمار و دیگری پیر و فرتوت و سومی مرده ، برمی خورد . بئدا که عمری را مصون از مصائب گذارنده بود از آن چه دید بسیار متاثر شد و دریافت که قدرت و ثروت هیچ گاه نمی تواند از بیماری و پیری و مرگ مانع شود . بودا آن گاه با مرتاضی رو برو می شود که خود را از مصائب زندگی آزاد می داند ، او درباره آن چه آن روز می بیند به تامل می پردازد و نخستین نقطه عطف زندگیش می رسد . بر خلاف خواست و تمنای خانواده اش دست از خانه و همسر و فرزند و مقام و مکنت می شوید تا به هیات رهروی بی خانمان در آید .
بودا چند سالی به مراقبت و ریاضت و نفس کشی رو می آورد که در آن دوران در میان رهروان آواره رایج بود . سپس به کنجی می رود تا آرام و بی هیچ گونه خشکی و خشونت جسمانی یا روحانی به تفکر درباره وضع اسفبار آدمی بپردازد و چندی بعد او به پی ریزی فرقه ای متشکل از راهبان تارک دنیا همت گماشت و اینان موظف بودند شخصیت بودا را سرمشق خود سازند تا از قید و بند حیات دنیوی رها شوند . این دوره چهل و پنج سال از زندگی او را در بر می گیرد .
بودا و رهبانش قسمت عمده ای از هر سال را به دوره گردی می گذرانند و گاه در صومعه ها گرد می آمدند . هنگامی که او به دوره گردی سرگرم بود به اشاعه پیام خود می پرداخت و هنگامی که در گوشه خلوت می نشست بحث درباره آیین خود را پیش می کشید . بسیاری از گفتارهای متون مقدس بودایی متشکل از مباحثی است که میان خود راهبان در می گرفت . بودا براین عقیده بود که زندگی در خانواده تنگ است ، حال آن که زندگی در بی خانمانی باز و فراخ است ، دشوار است که آدمی بتواند در حالی که در کنج خانه تپیده است زندگی معنوی تمام و کمالی را که از هر جهت پاک و پاکیزه باشد بگذراند .
بودا چون خانه و زندگی را ترک کرد پیاده به سوی جنوب و مراکز حوزه رود گنگ رفت و تا دم مرگ به سیر و سفر در مسیری به طول 250 و عرض 150 مایل که از کوکوسامبی در غرب تا کامپا در شرق امتداد دارد ، ادامه داد .
درویشی و تن سپردن به سیر و سلوک به او مجال می داد تا هر شیوه از زندگی و هر گوشه از تمدن سرزمینش را ببیند و بیازماید . برگ عبورش کسوت درویشان و طریقت سائلان مذهبی بود و چنان که گفته است : نیلوفر آبی را دیده ای که چگونه در آب می روید و در آب می بالد و از آب بیرون می آید و بالای آن می ایستد تا به آب آلوده نشود ؟
من نیز که در جهان زاده شدم و در جهان پرورده شدم ، چون بر جهان چیره شدم ، نا آلوده به جهان در آن زندگی می کنم .
اما بودا فقط در سیر آفاق نبود . او به مراقبه نیز می پرداخت . در مراقبه بودایی شخص ممکن است فکر و حواس خود را روی یک رنگ ، مثلا آبی ، متمرکز کند و یا در نوعی دیگر ، روی تنفس خودش . در این مراقبه شخص هر احساس دیگری را از حوزه توجه خود دور می سازد و کاملا جذب شیء مورد مراقبه می شود ، و این در واقع حالتی از جذبه است که از تمرکز پدید می آید . اما از آن جا شی ء مورد مراقبه مدتی طولانی در برابر چشم قرار می گیرد اثراتی غیر عادی در شخص می گذراند .
روان شناسان این وضع را که با تغییراتی روانی شخص همراه است این طور تعبیر می کنند که شخص آگاهی تشدید شده ای درباره شی ء مورد مراقبه پیدا می کند که با احساس راحتی و لذت ، وارستگی از محیط پیرامون ، و از دل مشغولی های خود آدمی و مانند این ها همراه است .
همچنین ممکن است بر شخص بر اثر مراقبه ظهور و احساس های عجیب و غریب ، یا ظهور نور و حتی شهودهای کاملا پیچیده نیز دست دهد . در اواقع این وجه اخیر از مراقبه است که به هدف اصلی این ریاضت بدل شده است .از آن جا که همه تجربه ها در زمینه مراقبه اصولا جنبه درونی و روانی و بسیار فردی دارد مشکل است بتوان زبانی را پیدا کرد که با آن بتوان شرحی بیرونی و دقیق از آن به دست آورد .
در فلسفه بودایی ، چنان که اشاره شد ، دست کشیدن از نفس نیز اهمیت فوق العاده دارد . یک بودایی با قبول نفس کشی و مکافات دوطلبانه اثرات گناهان را از دامن روحش می شوید ، به طوری که روح او به وجد و بهجت ورهایی از درد و رنج می رسد و در حقیقت هر مرحله از سیر و سلوک آیین بودایی بسیار پیچیده و طولانی است ، و چنان که خود او می گوید : همان طور که اقیانوس کم کم گود می شود ، کم کم پس می رود ، کم کم شیب می گیرد ، بی هیچ افتی ناگهان ، در این امور نیز طریق و تمرین و تعلیم همگی تدریجی اند ، بی هیچ حلول ناگهانی معرفت .
خصوصیات ایین بودایی موجب شد که این آیین به مذهبی کم بیش جهانی بدل شود . تعلیمات بودا در هند در زمان خود او و طی قرن های متوالی فراخواهان و مریدان بسیاری داشته باشد . این تعلیمات از مرز هند فراتر رفت و سرزمین های خاور دور و آسیای جنوب شرقی ، یعنی پرجمعیت ترین نواحی کره زمین را در نوردید .
تاریخ آیین بودا تاریخی است با ادوار گوناگون فراوان ، و در هر دوره ای عواملی اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی در آن تاثیر کرده است .
آیین بودا در هند و سری لانکا با آیین هندوی و کهن در آمیخت و در چین با آیین تائو و کنفوسیوس و در تبت با کیش بن و در ژاپن با آیین شینتو دمساز شد .
آیین بودا بیشتر در کشور های آسیای شرقی که از نوعی خلع مذهبی رنج می بردن رخنه کرد اما به علت وجود آدیان آسمانی قوی هیچ گاه نتوانست در کشورهای آسیای غربی نفوذ کند .

-----------------------------------------------------------------------
بودا دینی بسیار زیباست . و در پی لذت های واقعی و دائمی در زندگی انسام است که با ریاضت کشیدن و خالی کردن مغز از تفکرات متعدد به یک آرامش بسیار لذت بخش دست خواهی یافت .
در دین بودا حرکات رزمی و تمرکزی از جایگاه بالایی برخوردار است . ولی بر خلاف عقاید مردم در دین بودا استفاده این حرکات برای جنگ با انسانی دیگر ممنوع است . بودا جمگ اصلی را جنگ علیه نفس و خود طغیانگر انسان می داند و کل ایدئولوژی آن بر اساس مبارزه با نفس برای رسیدن به حقایق انسان است .
برای رسیدن به هدف والای زندگی
--------------------------------------------------------------------
اگر مسلمان نبودم حتما بودائیسم می شدم .

چهار حقیقت اصیل
آدمی بیمار است. بودا راه درمان این بیماری را درک آن چهار حقیقت می‌داند:
کار حقیقت نخست از چهار حقیقت اصیل، تشخیص این بیماری به‌عنوان بیماری رنج در انسان‌هاست. حقیقت دوم، دلبستگی‌ها را به‌عنوان باعث و بانی این بیماری باز می‌شناسد. سومین حقیقت، شرایط را سنجیده و اعلام می‌کند که بهبود امکان‌پذیر است. حقیقت چهارم، تجویز دارو برای دست یافتن به سلامت است.
درک این حقایق و اصول، به تمرکز و مراقبه نیاز دارد. این درک باعث احساس مهرورزی نسبت به همهٔ موجودات می‌گردد.
این آموزه‌ها، آیین بودا (دارما) را تشکیل می‌دهند. بودا خود، آیین خود را مانند قایقی می‌نامد که برای رسیدن به ساحل رستگاری (موکشا) به آن نیاز است. ولی پس از رسیدن به رستگاری دیگر به این قایق نیز نیازی نخواهد بود. رسیدن به ساحل رستگاری آدمی را به آرامش و توازن مطلق می‌رساند. آن‌جاست که شمع تمامی خواهش‌ها و دلبستگی‌ها خاموش می‌شود. به این روی، این پدیده را در سانسکریت نیروانا یعنی خاموشی می‌نامند.[نیازمند منبع]
درک چهار حقیقت اصیل، هسته اصلی آموزه بودا را تشکیل می‌دهد: فلبا، ال، اا و ا.
به رسمیت شناختن وجود رنج:هیچ موجود زنده نمی‌تواند از رنج بگریزد. زایش، بیماری و مرگ همه باعث رنج هستند. رنج میتواند جسمانی یا روانی‌ باشد.
دلیل رنج دیدن، تمایلات نفسانی است.
بریدن از رنج‌ها با بریدن از تمایلات نفسانی دست‌ یافتنی است.
راه اصیل هشتگانه: راهی‌ برای بریدن از تمایلات نفسانی و رنج وجود دارد که راه اصیل هشتگانه نامیده میشود.
[ویرایش]راه اصیل هشتگانه
راه رهایی از رنج در این هشت چیز خلاصه میشود:
گفتار درست
کردار درست
معاش درست
کوشش درست
توجه درست
تمرکز درست
جهان‌بینی درست
پندار درست
راه اصیل هشتگانه که نسخهٔ تجویز بیداردل (بودا) برای درمان رنج‌هایی است که همه بُوَندگان (موجودات) دچار آن هستند، خود به سه گروه دسته بندی می‌شود:
درست‌کاری (شیلا)، یکدله شدن (سامادی) و فراشناخت (پرگیا). این سه مفهوم هستهٔ تمرین‌های روحانی بوداگرایی را می‌سازند.

یزدگرد چهارم نوشته است:

بنام اهورامزدا
درود
دین انسان را به خرافیات نزدیک میکند انسانی که عقل و شعور دارد دیگر نیازی به یک وسیله (دین) برای رسیدن به معبود خویش ندارد
به نظر من در آینده همه بی دین خواهند بود چون کسی که دین خود را تغییر میدهد به همان آسانی هم از آن سرد و بر میگردد

با سلام به شما .
در جواب شما باید بگم افکار شما مربوط به قرن 17 است .
که در آن زمان روحانیون به مردم فشار می آوردند .
کلا نظر من این است که چیزی که از بدو وجود انسان در زمین (به استناد تاریخ ویل دورانت) با انسان بوده ، یعنی مذهب و عقاید مذهبی حال چه خرافه و چه شیطان پرستی و توتم پرستی ، باید در آن تامل کرد .
جهت اطلاعات بیشتر در مورد ساختار وجودی انسان و انسان شناسی می توانید به کتاب "انسان موجود ناشاخته" : "آلکسیس کارل" یک جانور شناس معروف (برگترین جانور شناس اروپا) مراجعه فرمایید .
که بدون هیچ دیدگاه خاص اولیه و تعصب و تنفری نسبت به عقاید انسان به تجزیه و تحلیل کالبد انسان از بعد های مختلف می پردازد .

بنام اهورامزدا
درود
میشود بفرمائید بر چه اساسی گفته ها و عقاید مرا معاصر با قرن 17 میدانید ؟؟؟

سلام . البته منظور من بی احترامی نبود .

بی اعتقادی به مذهب اولین بار در دوران رنسانس در قرون 16 و 17 در کشورهای مسیحی غربی توسط روشنفکران ترویج شد.
مرجع: http://philosophy-religion.persianblog.ir/post/13

با احترام به سخنان دوست عزیزمان در مورد بودیسم

تصور من این است که بین اندیشه های ارد بزرگ با بودا یک تضاد و یا بهتر بگویم یک شکاف غیر قابل پرشدن وجود دارد .
نگاه بودا از برون به درون است (که قاعدتا با بینش مردم منطقه شرق آسیا همخوانی داشته است )
اما دیدگاه ارد بزرگ بر اساس واقعیات بشری شکل می گیرد .

وقتی بالاترین درجه بودا می شود : رسیدن به ساحل رستگاری آدمی را به آرامش و توازن مطلق می‌رساند. آن‌جاست که شمع تمامی خواهش‌ها و دلبستگی‌ها خاموش می‌شود. به این روی، این پدیده را در سانسکریت نیروانا یعنی خاموشی می‌نامند

این از دیدگاه بزرگترین فیلسوف حال حاضر ایران فوق العاده خطرناک است
دیدگاه او به خاموشی ختم نمی شود
مسیری که شرق از آن با کشتن همه غرایز زیبای انسانی همچون میل به همسر گزیدن میل به زیبایی و آراسته بودن ، میل به برطرف کردن سختی ها و بیماریها و درد ها با تلاش در وادی علم همه اینها را عبث دانست .
ارد بزرگ اتفاقا بهتر زندگی کردن و تلاش در جهت رفع دردها را رشد می داند
او می گوید :
زندگی رنج و درد نیست هدیه ایی است برای شاد بودن . مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد ، او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی .


و

یکی از بزرگترین خوشبختی ها ، خدمت بیشتر به مردم است . (در آموزه های بودا اصلا این مورد جایگاهی ندارد چون شخص را به خاموشی می رساند و تازه از دیگران می خواهد همین مسیر را طی کنند .

و

کاویدن در غم ها ما را به خوشبختی نمی رساند . این همان تضاد است بوداییها می گویند غم را بپذیر و باور کن و در مقابلش مقاومت نکن تا آسیب نبینی ارد بزرگ کلا فرو رفتن در چنین وادی را رد می کند .

و

اگر آغاز زندگی ات با سپیده دم و روز همزاد گشت همواره در جست و جوی چراغ و پناهگاهی برای شبانگاهان باش ، و اگر درشب و سیاهی آغاز شد از امید در خود چراغی بیافروز که پگاه خوشبختی نزدیک است. سخن ارد بزرگ بر پایه خرد ایرانی است همان خردی که حکیم توس از آن حرف می زند

و

شادی کجاست ؟ جای که همه ارزشمند هستند . این یعنی احترام به اخلاقیات ، شادی و سرور به هر قیمتی نیست !

اگر پایکوبی و شادی نباشد ، جهان را ارزش زیستن نیست . این همان چیزیست که انسان را و رقص را و هنر را تایید می کند همه چیز برای بهروزی آدمی

در مورد تنهایی به هنگام غم هم ارد بزرگ به نکته جالبی اشاره می کند :

سنگینی یادهای سیاه را
با تنهایی دو چندان می کنی …
به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها سهیم شو
لبخند آدمیان اندیشه های سیاه را کمرنگ و دلت را گرم خواهد نمود .

و

شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم ، تن رنجور نیرویی برای ادب و برخورد درست برجایی نمی گذارد .

و

پیران جهان دیده همواره جوانان را به خروش و بیداری فرا می خوانند .
بیماران پیوسته از پایان هر خروشی دم می زنند . این کار ! صوفی منشانی خموش ، روانه میدان زندگی می کند .

و نکته آخر

صوفی مسلکان برای آنکه افکار اهریمنی خویش را گسترش دهند می گویند نیاز را باید از بین برد چون نیاز سبب دگرگونی می گردد و دگرگونی از دیدگاه آنان رنج آور است ! حال آنکه هدف آدمی از زیستن پیشرفت و درک زوایای پنهان دانش است .
بجای گوشه نشینی و خرده گیری باید با ابزار دانش سبب رشد میهن شد و امنیت را برای خود و آیندگان بدست آورد .


ارد بزرگ یک فیلسوف خردمند است یک ایرانی میهن پرست
دید او بر زندگی از آغاز تا اوج است برای همین معتقد است تاریخ هیچ گاه تکرار نشده
و معتقد به رشد تدریجی انسان و کمال است .
و این کمال دردها [یی که بودا سعی در همزیستی با آنها را دارد] را بر طرف می سازد و زندگی بهتری را نوید می دهد . ..

وقتی بحث سنگین باشه
من هیچی نمی فهمم

مهران عبدالهی نوشته است:

با احترام به سخنان دوست عزیزمان در مورد بودیسم

تصور من این است که بین اندیشه های ارد بزرگ با بودا یک تضاد و یا بهتر بگویم یک شکاف غیر قابل پرشدن وجود دارد .
نگاه بودا از برون به درون است (که قاعدتا با بینش مردم منطقه شرق آسیا همخوانی داشته است )
اما دیدگاه ارد بزرگ بر اساس واقعیات بشری شکل می گیرد .

این از دیدگاه بزرگترین فیلسوف حال حاضر ایران فوق العاده خطرناک است
دیدگاه او به خاموشی ختم نمی شود
مسیری که شرق از آن با کشتن همه غرایز زیبای انسانی همچون میل به همسر گزیدن میل به زیبایی و آراسته بودن ، میل به برطرف کردن سختی ها و بیماریها و درد ها با تلاش در وادی علم همه اینها را عبث دانست .
ارد بزرگ اتفاقا بهتر زندگی کردن و تلاش در جهت رفع دردها را رشد می داند
او می گوید :
زندگی رنج و درد نیست هدیه ایی است برای شاد بودن . مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد ، او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی .


و

یکی از بزرگترین خوشبختی ها ، خدمت بیشتر به مردم است . (در آموزه های بودا اصلا این مورد جایگاهی ندارد چون شخص را به خاموشی می رساند و تازه از دیگران می خواهد همین مسیر را طی کنند .

و

کاویدن در غم ها ما را به خوشبختی نمی رساند . این همان تضاد است بوداییها می گویند غم را بپذیر و باور کن و در مقابلش مقاومت نکن تا آسیب نبینی ارد بزرگ کلا فرو رفتن در چنین وادی را رد می کند .

..

به نظر من شما در اینجا کل نظریات و آموزه های بودا را در رنج خلاصه می کنید .
در صورتی که از چهار حقیقت اصیل بودا فقط یکی به رسمیت شناختن رنج است
به نظر من مکتبی یا مذهبی که در طول چند هزار سال در بین تعداد زیادی از نوع بشر زنده مانده و جایگاه حفظ کرده است و هم اکنون گرایش به آن خیلی زیاد است جای تامل بیشتری دارد .
بش از اینکه به بحث در رابطه با این مکتب ادامه دهیم لازم دانستم طرح اساسی یک مکتب را طرح کنم ، تا با پیدا کردن ساختار تشکیل دهنده مذهب بودا روی آن بحث مفصل شود .






عبارت است از :
1- جهان بینی :
2- فلسفه تاریخ :
3- جامعه شناسی :
4- انسان شناسی :
5- ایدئولوژی
6- اتوپیا
7- انسان ایده آل :
حال دوست عزیز با مطالعه موضوعی این مباحث در بودا اگر ادامه دهیم زیباتر به نتیجه می رسیم .

نقل قول :

به نظر من شما در اینجا کل نظریات و آموزه های بودا را در رنج خلاصه می کنید .
در صورتی که از چهار حقیقت اصیل بودا فقط یکی به رسمیت شناختن رنج است
به نظر من مکتبی یا مذهبی که در طول چند هزار سال در بین تعداد زیادی از نوع بشر زنده مانده و جایگاه حفظ کرده است و هم اکنون گرایش به آن خیلی زیاد است جای تامل بیشتری دارد .
بش از اینکه به بحث در رابطه با این مکتب ادامه دهیم لازم دانستم طرح اساسی یک مکتب را طرح کنم ، تا با پیدا کردن ساختار تشکیل دهنده مذهب بودا روی آن بحث مفصل شود .


عبارت است از :
1- جهان بینی :
2- فلسفه تاریخ :
3- جامعه شناسی :
4- انسان شناسی :
5- ایدئولوژی
6- اتوپیا
7- انسان ایده آل :
حال دوست عزیز با مطالعه موضوعی این مباحث در بودا اگر ادامه دهیم زیباتر به نتیجه می رسیم .

ببینید می توان به روش پله کانی هر مکتبی را بحق خواند
مگر کمونیسم یک مکتب کاملا آکادمیک نبود
مگر ادیان بسیاری که همکنون قرنهاست از بین رفته اند ساختار پله کانی درستی نداشته اند ؟!

باید به برآیند و خروجی توجه کرد
باید نتیجه چنین مرامی را از پس قرنها مشاهده نمود
آیا سیاستمداران کشورهای بودایی براستی این آیین را اجرا می کنند ؟!
یقنا خیر
کشتارهای بسیاری که در این کشورها بارها توسط حاکمان بر علیه بخشی از مردم انجام شده غیر قابل کتمان است .
اما نکته مهمی در آیین بودا هست که باعث آسیب پذیری کشورهای دارای این مسلک شد و آن گرفتن نیروی دفاع از کیان کشور و سرزمین است
قرنها استعمار کشور هند ، خود گویای برآیند چنین مسلکی می باشد
در نهایت گاندی با تکیه بر انگیزه های ملی ! توجه شود بر اساس تکیه بر انگیزه های ملی توانست کشورش را نجات بخشد و اگر قرار بود همان تعالیم بودا ادامه یابد معلوم نبود داستان به کجا ختم می شد یا در چین انقلاب کشاورزی و در واقع غذا توسط مائو پیش برده شد
و در آنجاهم هیچ یک از مکاتب آیینی چین راه نداشت .

هدف من از این بحث این بود که آیینی که نتواند راهکار درستی برای توسعه و رشد ارایه دهد عقیم خواهد بود
چنانچه می بینیم دهها سال است که بودیسم از جهان سیاست و زندگی شهری و روستایی شرق رخت بر بسته .
من معتقدم جامعه پویا انسان ایده آل می سازد جامعه پویا نتیجه تلاش به قول ارد بزرگ مردان و زنان کهن ، ابر انسان به قول نیچه و برانگیخته به قول جبران خلیل جبران هستم

دین از دیدگاه من یک مسیر است
مسیری برای تکامل
اگر مسیر جواب نداد (که در مورد بودیسم اینگونه بوده )دلیلی بر ادامه آن نیست
رشد بودیسم در غرب فقط در بین بخشی از آدمهای معدود بوده
سیاست آن کشورها بر اساس مکتب ماکیاول است
در درون توده آن ملل هم خود بزرگ بینی و تحقیر دیگر ملل موج می زند .

بودیسم تبدیل به یک تابلو رمانتیک از عقاید گذشتگان شده و من آینده ایی برای آن نمی بینم .
مسلک باید برنده ، قوی و خردمندانه باشد در غیر اینصورت محکوم به فناست .

ارد بزرگ می گوید : راهی را که در زندگی برگزیده ایم می تواند برآیند بازخورد کنش دیگران ، با ما باشد . پرسش آن که :
آیا ماخویشتن خویشتنیم ؟
و آیا همواره باید پاسخگوی برخوردهای بد دیگران باشیم ؟
این پرسش ها را که پاسخ گفتیم ! آزادی در ما بارور می شود .
وپس از آن ، آرمانی بزرگ همچون عشق به میهن در چشمه وجودمان جاری می گردد .

بنام اهورامزدا
دوست عزیز
پس هرکس بی دین باشدهمفکر مردمان 17 است؟
شما یک دین را نام ببرید که خرافه در آن نباشد
شمایی که دین دارید میشود خدا را برای من تعریف کنید؟
خدا چیست ؟
با هر دینی که دارید و نیاز هم نیست در پیام خصوصی جوابم را بدهید همینجا بگذارید
اگر دینتان تا این حد کامل است که من نمیدانم بر چه دینی هستید چرا یک پیامبر نیامده که خدا را تعریف کرده باشد .؟
سوال من بسیار ساده است
خدا چیست ؟؟؟
اگر نتوانید خدا را تعریف کنید پس دینتان در حال حاضر به چه کار می آید ؟؟؟

دوستان
من هم زیاد بحث مذهبی کرده ام آخرش هیچ نتیجه ایی نخواهیم گرفت نباید دوستیمان آسیب ببیند :

خوار نمودن هر آیین و نژادی به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید . ارد بزرگ

یزدگرد چهارم نوشته است:

بنام اهورامزدا
دوست عزیز
پس هرکس بی دین باشدهمفکر مردمان 17 است؟
شما یک دین را نام ببرید که خرافه در آن نباشد
شمایی که دین دارید میشود خدا را برای من تعریف کنید؟
خدا چیست ؟
با هر دینی که دارید و نیاز هم نیست در پیام خصوصی جوابم را بدهید همینجا بگذارید
اگر دینتان تا این حد کامل است که من نمیدانم بر چه دینی هستید چرا یک پیامبر نیامده که خدا را تعریف کرده باشد .؟
سوال من بسیار ساده است
خدا چیست ؟؟؟
اگر نتوانید خدا را تعریف کنید پس دینتان در حال حاضر به چه کار می آید ؟؟؟

با سلام به دوست عزیز.
من جواب شما را با یک داستان از نیچه می گویم .(کسی که ایمان به خدا را نتیجه ضعف شخصیت می دانست)
www.vatandar.com/web/dustdar_on_nietzsche.pdf

در دنیا چیزهایی وجود دارد که نمی توان اثبات کرد . نباید بدنبال این باشیم که چگونه است ، باید به این سوال جواب دهیم که چرا و چه نیازی به وجود آن است ؟
شما اگر خدا را از دنیا بگیرید انسان مثل جنینی در رحم مادر می شود که مادر مرده است . برای جواب بیشتر کتاب را بخوانید.

یزدگرد چهارم نوشته است:

اگر نتوانید خدا را تعریف کنید پس دینتان در حال حاضر به چه کار می آید ؟؟؟

در جواب این سوال هم باید بگویم دین از ریشه دنیا می آید و به معنی زندگی دنیا است . دین من برای ساخت زندگی دنیوی من است با یک سری قوانین خاص .
برای جواب بیشتر به کتاب "اسلام شناسی":"علی شریعتی" و "ادیان":"علی شریعتی" مراجعه بفرمایید .

باز هم اگر بی احترامی شد معذرت می خواهم .

نقل قول :

ببینید می توان به روش پله کانی هر مکتبی را بحق خواند
مگر کمونیسم یک مکتب کاملا آکادمیک نبود
مگر ادیان بسیاری که همکنون قرنهاست از بین رفته اند ساختار پله کانی درستی نداشته اند ؟!

باید به برآیند و خروجی توجه کرد
باید نتیجه چنین مرامی را از پس قرنها مشاهده نمود
آیا سیاستمداران کشورهای بودایی براستی این آیین را اجرا می کنند ؟!
یقنا خیر
هدف من از این بحث این بود که آیینی که نتواند راهکار درستی برای توسعه و رشد ارایه دهد عقیم خواهد بود
چنانچه می بینیم دهها سال است که بودیسم از جهان سیاست و زندگی شهری و روستایی شرق رخت بر بسته .
من معتقدم جامعه پویا انسان ایده آل می سازد جامعه پویا نتیجه تلاش به قول ارد بزرگ مردان و زنان کهن ، ابر انسان به قول نیچه و برانگیخته به قول جبران خلیل جبران هستم

دین از دیدگاه من یک مسیر است
مسیری برای تکامل
اگر مسیر جواب نداد (که در مورد بودیسم اینگونه بوده )دلیلی بر ادامه آن نیست
رشد بودیسم در غرب فقط در بین بخشی از آدمهای معدود بوده
سیاست آن کشورها بر اساس مکتب ماکیاول است
در درون توده آن ملل هم خود بزرگ بینی و تحقیر دیگر ملل موج می زند .

آیا ماخویشتن خویشتنیم ؟
و آیا همواره باید پاسخگوی برخوردهای بد دیگران باشیم ؟
این پرسش ها را که پاسخ گفتیم ! آزادی در ما بارور می شود .
وپس از آن ، آرمانی بزرگ همچون عشق به میهن در چشمه وجودمان جاری می گردد .

با دردو به شما دوست عزیز و البته با سواد .
بحث را به نقطه بسیار خوبی بردید . حرف های شما کاملا درست است و بزرگترین ضعف بودا همین است که به انسان می گوید باید سیاست و زندگی اجتماعی رها کرد و به خود سازی پرداخت و به آرامش درون و حقیقت رسید . خیلی از آموزه های بودا هم اکنون هم می تواند مفید باشد (مثل مدیتیشن و رهایی از خواسته های نفس) ولی در کل ، بودن آدم های سود جو و منفعت طلبی را که با گوشه نشینی انسان معرکه اجتماع را بدست می گیرند، را در نظر نگرفته و برای سیاست و روابط اجتماعی پیچیده حال دنیا که اصلی ترین محور بودن انسان است حرفی برای گفتن ندارد . چیزی که در دین اسلام به شدت برآن تکیه شده است و محور زندگی باید باشد زندگی اجتماعی است . یک مذهب و کیش باید ایدئولوژیک و انقلابی باشد تا از زیر سلطه رفتن انسان جلوگیری کند نه یک دین بسیار شخصی شود و اتسان را با خودش درگیر برای کشتن نفس . (البته رها شدن انسان از خواسته ها و نه نیازها بسیار نیک است) ولی زندگی اجتماعی اولویت بیشتری دارد .
و همان طور که گفتید در تاریخ دیدیم که بودا چگونه زیر یوق استعمار ماتریالیست ها کمر خم کرد و حرفی نداشت بزند .
در روزهای بعد درباره نقاط ظعف بودا و اسلام و اجتماع صحبت خواهیم کرد .

بحث جالبیه
خسته نباشید دوستان من هم پیگیر مطالبتان هستم

سارا : چی بگم سایه به نظرت من چه باید بگم
سایه : بگو نمی دانم ! همین

دلیل افزایش گرایش به بودا در اروپا و کشورهای جهان اول :
برای پی بردن به این سوال اول یک نگاهی به حکومت و روش مدیریت کشورهای جهان اول می اندازیم .
نوع حکومت در غرب :
حکومت و سیاست در غرب : وظیفه اش اداره کردن کشور و شهر به بهترین وجه ، از نوع کاری که شهرداری می کند در یک شهر ، حکومت می کند در یک مملکت ، شهرداری متعهد نیستند که از لحاظ بینش مردم را اصلاح کنند و مثلا نسل جوان خوبتر فکر کند و نسل گذشته بهتر تربیت کند ، مذهبی تر فکر کنند یا بی مذهب بشوند ، شهردار و شهرداری فقط و فقط تعهد خوش گذشتن و اداره آزاد و راحت مردم این شهر را بر دوش دارد . نوع کار شهرداری در کشور کشورداری است یعنی سالم نگه داشتن جامعه و راحت و آسوده زندگی کردن مردم .

براین اساس می بینیم در کشورهای جهان اول از نظر کیفیت زندگی و مدیرتی آنها به یک استقلال نسبی رسیده اند .
پس آنها از نظر روابط و سیاست اجتماعی بی نیاز از این هستند که مذهب بخواهد جوابگو باشد .
پیشتر گفتیم که یکی از معایب و ضعف های بودا کناره گیری از سیاست و اجتماع است .
که در کشورهای جهان اول این مسئله حل شده است (تا حدودی) پس بزرگترین ضعف بودا پوشانده می شود . و از نظر روانی و آرامش ذهنی گزینه بسیار مناسبی است برای پر کردن خلا معنوی انسان .
و ....
(ادامه دارد)

بنام اهورامزدا
درود بر دوست عزیزم
فرمودید دین از ریشه دنیا میاد و برای زندگی بهتر در دنیا است
باید عرض کنم که مهمترین چیز در ادیان الهی یکتاپرستی است پس باید یکتا را شناخت نه اینکه فقط از صفات آن در بیانات و ... استفاده کرد . اگر ادیان نتوانند خدا را به ما معرفی کنند پس ما چه نیازی به دینهای مختلف داریم . چون خدا رو شکر اکثر ماها یگانه پرست هستیم و او را میپرستیم .
از طرف دیگر پیامبران الهی زمانی مبعوث میشدند که یا مردم مشرک بودند و یا بت پرست . دینی را سراغ دارید که مردمش یکتا پرست بوده و پیامبری فرستاده شده باشد ؟؟؟
پس مایی که در این قرون زندگی میکنیم و مشرک و بت پرست نیستیم و از پندار نیک برخورداریم نیازی به دینی نداریم که فقط برای یک جامعه خاص باشد نه جهانی . من وقتی بد و خوب خود را میدانم و میدانم چه کاری زشت و ناپسند است (گناه است) دیگر چه نیازی به دینی دارم که برای نسل های قرن های بسیار کهن تر از ما معرفی شده و احکام آن برای همان مردمان است ؟؟؟

من ساده با شما صحبت میکنم و انتظار دارم از فهم خود برایم مطلب بگذارید نه اینکه آدرس لینک به من بدهید یادمان باشد که خیلی از همین سایت ها هستند که حتی منکر خدایند پس قرار نمیشود ما آنها را بپذیریم .

فرمودید :در دنیا چیزهایی وجود دارد که نمی توان اثبات کرد . نباید بدنبال این باشیم که چگونه است ، باید به این سوال جواب دهیم که چرا و چه نیازی به وجود آن است ؟
باید عرض کنم که مطلب مرا درست متوجه نشدید . من ادعا نکردم که خدا وجود ندارد بلکه گفتم کدامیک از دیان مختلف که ادعای الهی بودن داشتند توانستند خدا را تعریف کنند ؟؟؟
اگر آنها نتوانند میشوند مانند ما . پس ما نیازی به آنها برای بهتر زیستن نداریم .

نظر شما بسیار بسیار برای من محترم است و من به عقاید شما احترام میگذارم و خوشحال میشوم که کسی در صدد باشد که مرا از خطا برهاند و برای من فرقی نمیکند که با چه کسی در حال بحث هستم (زرتشتی . مسیحی و ...)

بنام اهورامزدا
سایه وسارای عزیز
چه چیزی را نمیدانید؟؟؟
نظرتان را بدهید

مثلا اینکه مردم رشت خدا رو چه طور میفهمن


یزد گرد چهارم ساسانی

دین نزد خدا اسلام است و بس...
http://www.islamquest.com