آخرین هفت روز زمین

در آغاز خدا آسمان و زمین را آفرید اما میلیون ها سال بعد انسان عاقل شد وگفت:از خدا صحبت نکنید،من خود سرشت خویش را بدست می گیرم.آنگاه انسان سرنوشت خویش را بدست گرفت،
وبدین سان آخرین هفت روز زمین
آغاز شد.........

نخستین روز:
انسان تصمیم گرفت،آزاد ونیکو،زیبا وخوشبخت باشد؛اما بدون تصوری از خدا،بلکه تصویری از انسان و چون به چیزی باید ایمان می آورد،به آزادی،به خوشبختی،به زر،به پیشرفت به طرح،وبه امنیت خود ایمان آورد....زیرا با امنیتش دلیلی داشت که تا بن دندان با موشکها و کلاهک های اتمی مسلح کند.

دومین روز:
ماهیان از فاضلاب های صنعتی،پرنده ها از کرم زباله ی کارخانه،خرگوشها از هوای آلوده به سرب،سگهای شکاری از گوشتهای فاسد،کوسه ها از نفت دریا ها و زباله های ته اقیانوس ها جان باختند...

سومین روز:
علفزارها،مزرعه ها،برگها،خزه ها و گلستان ها نابود شدند.زیرا انسان هوا را از آن خود میدانست وبا طرح دقیقی آن را تقسیم کرده بود.او با اشتباه کوچکی در محاسبه باران را نیز تقسیم کرده بود
و زمانی که به اشتباهش پی برد،
بادیه را بر زمین خشک "راین"گذاشت...

چهارمین روز:
سه میلیارد از چهار میلیارد انسان به وادی عبرت پیوستند.
گروهی از بیماری هایی که خود کشت کرده بودند جان باختند
زیرا یکی فراموش کرده بود،دریچه ی محفظه ای را که برای جنگ بعدی آماده میشد محکم ببندد.
دیگر حتی داروهایی که به شکل مسکن مصرف میشد تأثیری نداشت.
گروهی از گرسنگی جان باختند
زیرا کلیدداران انبار غله آن را پنهان کرده بودند....
آنها از خدایی بیخبر بودند که نمیدانستند خوشبختی خویش را مدیون او هستند.
با این حال خدا مهربان بود...

پنجمین روز:
آخرین انسانها دگمه ی سرخ را فشردند،زیرا احساس خطر وناامنی میکردند وناگهان آتش کره ی زمین را فراگرفت کوه هاسوخت،دریاها بخار شد.و دیوارهای بتونی،سیاه و نابود گردید
فرشته ها در آسمان به تماشا نشستند...
ابتدا سیاره ی آبی به رنگ سرخ درآمد،سپس قهوه ای شد و سرانجام به رنگ خاکستری تیره درآمد
فرشته ها تا ده دقیقه از خواندن آواز دست کشیدند....

ششمین روز:
تاریکی همه جا را فرا گرفت.
گردو غباروخاکستر خورشید وماه و ستارگان را در هم پیچید.
آخرین حشرات انبار موشکی نیز در گرمای سوزان و غیرقابل تحمل از بین رفتند...

هفتمین روز:
همه جا آرام شد.
زمین،برهوت وخالی بود،
تاریکی در شکاف ها و حفره های خشک زمین بال گسترده بود.
روح آدمیان در اوج بی نظمی،سرگردان سیر میکرد
آنگاه داستان مهیج انسان از قعر دوزخ بگوش رسید که سرنوشتش را خود بدست گرفت
و قهقهه تا جایگاه فرشته ها طنین افکند....