علي‌اصغر شيرزادي:
نوعي شتابزدگي در گرته‌برداري از شيوه و اسلوب نويسندگان غربي وجود دارد
« چون اعتنايي به ضرورت‌ها و اقتضاي وضع خودمان نداريم به درك صحيحي از مقوله ميني‌ماليسم يا نظريه‌هاي ادبي امروزي نرسيده‌ايم. »
علي‌اصغر شيرزادي ـ داستان‌نويس ـ با بيان اين كه نوعي شتابزدگي در گرته‌برداري از شيوه و اسلوب نويسندگان غربي وجود دارد، به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان گفت:« بسياري از افراد تصور مي‌كنند داستان ميني‌مال كم حجم است در حالي كه يك داستان ميني‌مال مانند برخي از كارهاي ارنست همينگوي و ريموند كارور داستايي با حجم فشرده و كوتاه نيست بلكه روايت با نهايت ايجاز و اختصار نوشته شده است و نثرش تلگرافي و كوتاه است. »
او ادامه داد:« در ميني‌مال داستان مي‌تواند در 10 صفحه با يك بيان فشرده ولي با حجم بالايي از اتفاق‌ها و كنش و واكنش‌ها روايت شود. براي مثال ريچارد براتيگان در 12 سطر يك داستان نوشته كه يك برش كوتاه مبهم است ونه مقاله است و نه قطعه ادبي. »
شيرزادي با اشاره به مولفه‌هاي داستان ميني‌مال اظهار كرد:« داستان ميني‌مال خواستگاه جامعه‌شناسي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي جامعه پيشرفته‌اي است كه مجال خواندن رمان را ندارد. اين تلگرافي نوشتن با همينگوي شروع شده است و ريشه‌اش به رئاليسم خاص امريكايي‌هايي چون فاكنر در قرن بيستم مي‌رسد. »
وي يادآوري كرد:« در ايران آثار قابل اعتنايي در زمينه ميني‌مال نديده‌ام. به همان شكل كه در به جاي آوردن فلسفه ادبي جهان كار بسيار درستي انجام نداده‌ايم، در زمينه ميني‌مال هم به همين صورت عمل كرده‌ايم.
