گویا افطاری آقای اسحاق جهانگیری در ماه مبارک رمضان باعث خیر شد و پیشنهادی که شیخ اصلاحات در آنجا اعلام کرده بود بالاخره توانست شکل و شمایلی پیدا کند. با وجود مخالفتهایی که در آن جلسه از سوی کسانی چون مجید انصاری و صفدر حسینی شد، استقبال عام اصلاح طلبان از پیشنهاد کروبی باعث شد تا حسین مرعشی همت کرده و آن را به صورتی معین و مشخص طراحی کرد.
طرح مرعشی بر اساس سه مرحله؛ شورای عالی اصلاحات، شورای حکمیت و معرفی نامزدها شکل گرفته است. مرحله نخست، یک گروه 36 نفری است که از دو سوی گروه اصلی و فرعی اصلاح طلب به وجود می آید، به این صورت که شش گروه اصلی 18 نماینده و 18 گروه فرعی نیز 18 نماینده معرفی کرده و به این صورت شورای عالی با 36 نماینده از تمام گروههای اصلاح طلب به وجود می آید.
شورای عالی دو وظیفه مشخص را به عهده دارد. نخست، شورای عالی موظف به معرفی و تعیین اعضای شورای حکمیت است. دوم، شورای عالی موظف است تا 5 کاندید را به شورای حکمیت معرفی کند. شورای حکمیت وظیفه دارد تا با توجه به ملاکهای؛ کفایت، جامعیت و مقبولیت کاندیدای نهایی اصلاح طلبان را معرفی کند.
طرح مرعشی یک نکته قابل توجه دارد و آن پیدا کردن راهی است تا بر اساس آن اصلاح طلبان بتوانند به اجماعی بر یک کاندیدا دست یابند. با وجود این نکته مثبت که نشانگر یک گام به جلو در اردوگاه اصلاح طلبان است، اما آیا این گامی است به سوی انسجام سیاسی مقبولی و بیش از این، آیا شورای حکمیت مکانیزمی دموکراتیک است که بتواند در آینده سیاسی این اردوگاه، راهکاری مبتنی بر منش دموکراتیک به دست دهد؟
پرسشهایی از این دست نه تنها شورای حکمیت را در انتخابات ریاست جمهوری آینده، بلکه در ساختار سیاسی اردوگاه اصلاح طلبان مورد بررسی قرار می دهد.
