مبادا به نام بزرگان تاریخ خود، مشاهیر زنده مان را به گوشه برانیم که این رسم مردم نادان و بی خرد است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
زیاده روی در ستایش تاریخ گذشتگان و اساطیر مرده، نفرت همگانی زندگان از یکدیگر و خودخوری و ناامیدی دودمان امروز را به همراه دارد. جوانان در رویای خود، گذشته ای دست نیافتنی خواهند ساخت، آنگاه می گویند ما در گذشته چه بودیم و حال چه هستیم !، بدینگونه آرام آرام از خود و توان خویش، ناامید شده و به اندک میدان کاری دلخوش می شوند. وارون بر این نگرش، جوانان سرزمین هایی که اساطیرشان زنده و بزرگانشان دوشادوش آنها کار می کنند، هر روز به میدان بزرگتری از رشد و پیشرفت دست می یابند. پس نگوییم گذشتگان ما چه بودند، باید گفت اکنون چه هستیم و اساطیر زنده ما چه درسهایی برای رشد و پیشرفت به ما می دهند تا بدان راه، کار و کوشش کنیم و سرزمینمان برای آیندگان شایسته ستایش باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
آدمهای بزرگ، بسیار بوده اند و پس از این هم، هزار بار بزرگتر از آنها خواهند آمد. جهان رو به پویش است و آدمها پیوسته از راه رفته گذشتگان، پندها گرفته و آموزش ها دیده اند، پس بی شک در هر زمان و دوره ای آدمهایی بزرگتر از گذشته پا به میدان می گذارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
اُرد بارها گفته است دل خوش نمودن به اساطیر و دانشمندان مرده به معنای نادیده گرفتن دانشمندان زنده است. هنگامی که می بینم برخی با آب و تاب، کوشش می کنند از مردگان برای زندگان الگوی علمی بسازند، تمام وجودم فرو می ریزد. تنها راه توسعه روزافزون آن است که فرهنگ بزرگداشت از زندگان را جایگزین تجلیل از مردگان کنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
بیچاره سرزمینی که اساطیرش مرده اند، و مردمش آنقدر واپسگرا شده اند که اساطیر زنده خود را، قربانی نام مردگان می کنند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
