آخرین خبرهای ورزشی

-ولي فکر نمي کنيد با برگشتش ضرر و زيان بيشتري کرده است؟

نه.

-به طور مثال پرافتخارترين دوره هاي پرسپوليس همان سال هاي دهه 70 و زمان خصوصي سازي بوده است؟

درست است.

-وابستگي هم نداشته...

نه خصوصي نبوده... خصوصي اداره مي شده و سهامش مال سازمان بوده است و اين
از شاهکارهاي آقاي غفوري فرد بوده که مي توانست خصوصي اداره اش کند ولي
سهامش منتقل نشده بود. يادم مي آيد بر سر همين موضوع آقاي هاشمي طبا با من
برخورد کرد.

-در حال حاضر 10 ميليارد تومان پرسپوليس بدهکار است.

پرسپوليس که هميشه بدهکار بوده.

-ولي آن زمان که خصوصي اداره مي شد، بدهکاري نداشت.

آنها 10 ميليارد بدهي دارند و من قبول دارم ولي از دارايي اش کسي خبر
ندارد. در حال حاضر آنها دارايي بسيار بالايي دارند؛ دارايي نامشروعي که
از همين بدهکاري ها به دست آمده است. وقتي بازيکنان لژيونر مي شوند متوجه
مي شويد اين دارايي يعني چه؟ آقاي مهدوي کيا از يک باشگاه به باشگاه ديگر
منتقل شده بود، 750 ميليون تومان حق انتقال به باشگاه پرسپوليس رسيد. ولي
مي خواهم بگويم اولين قهرماني پرسپوليس در ليگ حرفه يي مطابق با زمان علي
پروين بود که من حکم اش را دادم يعني اثرات مثبت هم داشته است.

-من اختلاف نظري با شما دارم ولي فکر مي کنم اين بحث جداگانه يي است. از تبعيض ها در انتخابات 4 سال پيش کميته المپيک حرف مي زديد؟

من بسيار نگران بودم. به طور مثال يک روز، پيش چند تن از دوستان مشترک
رفتم و موضوع را با آنها در ميان گذاشتم و گفتم من در انتخابات براي آقاي
هاشمي طبا خطر مي بينم... اين دوستان گفتند امکان ندارد. چطور و چرا؟ گفتم
در هر صورت دوستان پيش من مي آيند و صحبت هايي با من مي کنند، همين صحبت
ها مرا نگران کرده است و آنجا با هم بحث کرديم و همان جا با هم شرط کرديم
و من گفتم «حالا خواهيد ديد.»

-چقدر زمان تا انتخابات مانده بود؟

تقريباً يک سال، سال 82 بود.

-شما چه چيزي شنيده بوديد که مخالف شرکت آقاي هاشمي طبا بوديد؟

بعضي از دوستان فدراسيون از جلسات مباحثي را نقل مي کردند که نشان مي داد
نارضايتي هايي از کانديدا شدن آقاي هاشمي طبا وجود دارد و من در همين
راستا به آقاي بهزاد نبوي متوسل شدم.

-يک پرانتز ميان صحبت تان باز مي کنم... فدراسيون ها چرا از آقاي هاشمي طبا ناراضي بودند؟

آنها از آقاي هاشمي طبا ناراضي نبودند و از خط سازمان تربيت بدني در آن
روزها صحبت مي کردند و مي گفتند دوباره دارد حالتي پيش مي آيد که آقاي
هاشمي طبا جايگزين داشته باشد و دنبال شخص باصلاحيت ديگري مي گردند. من هم
پيش آقاي نبوي رفتم و با ايشان صحبت کردم. يادم مي آيد يک روز همراه آقاي
نبوي رفتم خدمت آقاي مهرعليزاده. من از ايشان در مورد کانديداتوري آقاي
هاشمي طبا در انتخابات کميته المپيک پرسيدم و ايشان در حضور آقاي نبوي
گفتند؛ من دخالت نمي کنم چون نمي توانم مانع حضور کسي باشم و من آقاي
هاشمي طبا را دوست دارم. دلم مي خواهد ايشان کانديدا شوند. آخر جلسه
پرسيدم اجازه دارم اين نظر شما را نقل کنم، گفتند؛ «بله.» پس از اينکه از
آنجا آمديم بيرون (من هم موبايلم همراهم نبود) تا برسم دفتر و تلفن ها را
شروع کنم کمي طول کشيد. وقتي به همه روساي فدراسيون زنگ زدم به من جواب
دادند؛ «اتفاقاً با ما تماس گرفته شده که احتمالاً فائقي هم چنين حرفي را
به شما بزند اما اين حرف تکذيب مي شود.» اين عين واقعيت بود.

-عکس العمل آقاي نبوي چطور بود؟

ايشان به عنوان يک مصلح جلو آمدند.

-وقتي به عنوان ميانجي به ايشان گفته مي شود چطور؟

به آقاي نبوي که دروغ گفته نشده بود، به من دروغ گفته شده بود و در نتيجه
آقاي نبوي به دليل برخورد محترمانه يي که دارند آن حالت بي طرفي را حفظ
کردند اما بعد از 20-15 سال ما در جلسات ماهانه مان يا هر دو
بزرگوار(هاشمي طبا و مهرعليزاده) را نمي بينيم يا هر کدام حضور دارد، نفر
ديگر حضور ندارد.

-بعد از اين جرياني که پيش آمد روساي فدراسيون هايي که حس مي شد با آقاي هاشمي طبا موافق هستند، برکنار شدند؟

بله، دقيقاً.

- شما مي دانيد چرا بين اين همه کانديدا آقاي قراخانلو انتخاب شد؟

ببينيد آقاي قراخانلو يکي از خوشنام ترين مديرهاي ورزشي هستند. در
اساسنامه ملي المپيک آمده است که اعضاي مجمع المپيک بايد «تابعيت ايراني
داشته باشند و داراي اخلاق نيکو باشند و حسن سابقه در جامعه داشته باشند.»
به نظر من آقاي قراخانلو اين شرايط را داشتند، در ضمن به دليل اينکه در
سازمان هم مسووليت مهمي داشتند آدم پرنفوذي هم محسوب مي شدند. از نظر من
رئيس کميته ملي المپيک فردي بايد باشد که ارتباطات بين المللي داشته باشد
که آن جنبه بين المللي جنبه بسيار مهمي است و آقاي قراخانلو اين شرايط را
نداشت، ضمناً اگر ايشان انتخاب مي شدند ما IOC ملي را از دست مي داديم، هر
چند من بعد از انتخابات سعي کردم يک سمت و رياست افتخاري براي آقاي هاشمي
طبا به وجود بياورم تا ما آن کرسي IOC(کميته بين المللي المپيک) را از دست
ندهيم که آن هم اتفاق نيفتاد.

-تلاش تان را توضيح مي دهيد؟

من مجدداً از نو کار را شروع کردم و پيش آقاي رمضانيان پور و عاصمي پور و
حتي آقاي مهرعليزاده رفتم و از آنها جهت ايجاد اين سمت افتخاري خواهش کردم
تا کرسي IOC المپيک را حفظ کنيم. کسي مخالفت نمي کرد، مي گفتند بله خيلي
خوب است ولي هيچ وقت اين حرف ها روي کاغذ نيامد. بالاخره آن عده يي که
آقاي هاشمي طبا را نمي خواستند کرسي IOC ايشان را هم نمي خواستند.

-آقاي قراخانلو نمي توانستند در مورد احتمال از دست رفتن کرسي IOC بي
اطلاع باشند. به اين ترتيب چنين فردي مدير روراستي با جامعه ورزشي نمي
تواند باشد.

بله، قطعاً بي اطلاع نبودند. ببينيد من طور ديگري به قضيه نگاه مي کنم. يک
چسبندگي در مديريت ورزش وجود دارد که بايد مدير ورزش باشيد تا حس کنيد. من
اين حس را بارها تجربه کردم. شرايطي پيش مي آمد که بايد رئيس فدراسيون مي
رفت. از هزار راه وارد مي شدم تا آن رئيس استعفا بدهد. استعفا نمي داد.
طرف هزار مقام و پست مهم مملکتي داشت ولي به اينجا که مي رسيد، پست کوچک
ورزشي را رها نمي کرد. امروز که خودم حاضرم تحت هر شرايطي به ورزش برگردم
به آنها حق مي دهم. آنجا است که آدم بايد طور ديگري نگاه کند. آن عشق و
علاقه به مديريت ورزش باعث مي شود گاهي اوقات آدم چيزهايي را نبيند. به
طور مثال بارها پيش آمد که بايد استعفا مي دادم و مي رفتم ولي بعدها که به
خودم مي آمدم، مي گفتم تو براي چه هنوز ايستاده يي اينجا؟ اما دوباره مي
ماندم چون جايگاهم را دوست داشتم. تا اينکه روزي عزيزي در يک کتابفروشي که
من اغلب به آنجا مي روم تا کتاب بخرم به من گفت؛«تا کي مي خواهيد در
تلويزيون عذرخواهي کنيد؟ به جاي عذرخواهي استعفا بده برو.» و همين شد که
من همان شب استعفا دادم. بعد از باخت بحرين بود که تصميمم را گرفتم. آقاي
صافي از شبکه سه زنگ زد و گفت بيا براي مصاحبه و من هم گفتم ديگر روي
عذرخواهي از مردم را ندارم. در بحث کميته ملي المپيک هم مشکل همين جا است
که تلاش المپيک در جهت اخلاق گرايي است، آن وقت ما با شيوه هاي غيراخلاقي
تلاش مي کنيم اخلاق ورزشي را گسترش دهيم.

-اگر مديريت ورزش در سازمان تربيت بدني و کميته ملي المپيک يک نفر باشد به سود ورزش است يا نيست؟

نه، اگر يک نفر باشد خلاف قانون اساسي است. کميته ملي المپيک يک نهاد غيردولتي است.

-چرا؟

چون يکي(سازمان تربيت بدني) رسمي و دولتي است و ديگري(کميته ملي المپيک)
غيردولتي و قانون منع مداخلات کارمندان دولتي در امور غيردولتي در قانون
اساسي ذکر شده است. قانون اساسي هم بيش از يک شغل را نمي پذيرد.

-مگر رياست NGOها شغل محسوب مي شود؟

چرا نشود؟

-کما اينکه در اساسنامه فدراسيون فوتبال داريم که رياست فدراسيون شغل
محسوب نمي شود و از سمت هاي پايين تر از رياست شغل حساب مي شوند.

اين اصلاً صراحت اساسنامه يي ندارد. من درک مي کنم حرف شما را چون اين
خدمات افتخاري است و شغل محسوب نمي شود، اما وقتي شما ماموريت مي رويد چه؟
هزينه نمي کنند؟... ما بايد يک فرد تمام وقت را پيدا کنيم تا آنجا را
اداره کند. به نظر من رئيس ملي المپيک به لحاظ مقام، تشريفاتي است اما به
لحاظ وظيفه اصلاً تشريفاتي نيست. وظايف زيادي دارد. ايشان هم رئيس کميته
اجرايي، هم رئيس کميته تدارکات است و هم با روساي فدراسيون ها تعامل دارد
ضمن اينکه وظايف رئيس کميته ملي المپيک در اساسنامه 31 مورد قيد شده است و
خب طبيعي است اين وظيفه ها اگر تعطيل شود ديگر نمي توان رشد کرد. اين شغل
يک وظيفه مستقيم دارد و 10 وظيفه نامستقيم. رئيس کميته هفته يي چند جلسه
مستقل هم دارد پس يک مقام اجرايي است. صحيح است که يکي از ارکان سازمان
کميته، دبيرخانه کل است اما دبيرخانه کل يکي از وظايف اجرايي را بر عهده
دارد و آن هم اين است که هر آنچه هيات اجرايي تصويب کند بايد انجام دهد.
برنامه ريزي و برنامه نوشتن از وظايف کميته تدارکاتي است به طور مثال در
حال حاضر همه چيز تحت الشعاع انتخاب قرار گرفته است، در حالي که کميته
تدارکاتي بايد يک گزارش از علت شکست و عدم پيروزي در المپيک اخير را توضيح
دهد. و در آخر من اميدوارم ما آدم ها بيشتر به خودسازي و بازسازي خويش
بپردازيم و اجازه دهيم کساني که واقعاً موقعيت دارند، علم دارند و مقام و
شأن بين المللي دارند، بتوانند مديريت کنند و ما هم کم کم تصدي گري را از
خود دور کنيم و بگذاريم دولت به کارهاي سياستگذاري بپردازد و المپيک را هم
به دست المپين ها بدهيم تا خودشان اين مشکلات را حل و فصل کنن