1. پیش از آنکه ناراستی ، در درون ما شکافی هولناک پدید آورد ، راستی جوییم . حکیم ارد بزرگ
2. رَد راستی ، رَد خویشتن است . حکیم ارد بزرگ
3. آنکه راستی نپوید ، گرفتار آمیزش با اهریمن است ، فرزند این آمیزش شورش است و بلوا . حکیم ارد بزرگ
4. تنها مبارزه با ناراستی ها به ما ارزش می دهد ، وارون بر این همزیستی با تباهی ، سرافکندگی در پی دارد . حکیم ارد بزرگ
5. ناراستی هایمان را بپذیریم ، چرا که بهانه آوردن ، دو چندان آنها را سنگین می کند . حکیم ارد بزرگ
6. هیچگاه از راستی و درستی خویش آزرده مباش ، چرا که در انتهای هر رویداد ، پیروزی از آن توست . حکیم ارد بزرگ
7. در سرزمینی که کار و آرمان بزرگ هست ، دوستی های نابهنجار دختر و پسر گل نمی کند . حکیم ارد بزرگ
8. آنگاه که نمی دانم چه می گویم ، سوای از راستی ، چیزی بر زبانم جاری نیست . حکیم ارد بزرگ
9. برای رستگاری ، هموار نگاهت به راستی باشد و درستی . حکیم ارد بزرگ
10. کژی و ناراستی ، شکاف و رخنه گاه اندیشه اهریمن خواهد شد . حکیم ارد بزرگ
11. آنکه ناراستی پیشه نموده ، خموشی دیگران هم برایش ترسناک است . حکیم ارد بزرگ
12. خشم و زور ، تنها ابزار ناراستی برای ماندن است . حکیم ارد بزرگ
13. آدمیان ترسو و ناکارآمد ، خود را در دنیای صوفیانه پیروز می بینند . حکیم ارد بزرگ
14. به آینده سرزمینی که جوانانش ، دارای اندیشه صوفیگری و گوشه گیری هستند امیدی نیست . حکیم ارد بزرگ
15. پوزش خواستن از پس کار ناشایست ، بسیار زیباست و نشان پختگی روان . حکیم ارد بزرگ
16. رسیدن به راستی و درستی چندان سخت و پیچیده نیست ، چه خوب است کمی به سرشت و منش کودکی برگردیم . حکیم ارد بزرگ
17. بخشیدن تخت و اورنگ به خویشاوندان ، از زبونی است . حکیم ارد بزرگ
18. خردورزی ، آدمی را پاک خواهد نمود . حکیم ارد بزرگ
19. آنانیکه تنها به خود می اندیشند براستی بزهکارند. حکیم ارد بزرگ
20. بدبخت کسی است که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند . حکیم ارد بزرگ
21. خوارترین کارفرما کسی است که با ندادن و یا کم کردن دستمزد زیر دست خویش ناراستی پیشه نموده و فرمانروایی می کند . حکیم ارد بزرگ
22. فرودستان ، در بهترین هنگامه هم ، بهانه های فراوان ، برای ناراستی های خود و انجام ندادن کارهایشان دارند . حکیم ارد بزرگ
23. مردانی که همواره از جایگاه و هنجار زنان پشتیبانی می کنند خود بیشتر از دیگران به نهاد زن می تازند . حکیم ارد بزرگ
24. آدمیانی که با دیگران رو راست نیستند با خود نیز بدین گونه اند . حکیم ارد بزرگ
25. اگر دیگران را به زیباترین نام ها بخوانیم چیزی از ارزشمان نمی کاهد ، مهم آنست که ما او را دلگرم ساخته ایم آنگونه باشد که ما می گوییم . حکیم ارد بزرگ
26. پشتیبانی از داشته دیگران ، پشتیبانی از داشته خود ماست . حکیم ارد بزرگ
27. آدمها را آنگونه بخواهیم که هستند نه آنگونه که می خواهیم . حکیم ارد بزرگ
28. کسی که آدم پیش رویش را آنگونه که هست نمی بیند خیلی زود به مرز جدایی می رسد . حکیم ارد بزرگ
29. به هر اندازه دیگران را گرامی بداریم ، بزرگی و مهر آنها را بدست آورده ایم . حکیم ارد بزرگ
30. آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، خیلی زود تنها خواهد ماند . حکیم ارد بزرگ
31. تنها با از خودگذشتگی برای دیگران می توان جاودانه شد . حکیم ارد بزرگ
32. نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد . حکیم ارد بزرگ
33. ناتوان ترین آدمیان، آنانی هستند که نیروی بدنی خویش را به رخ دیگران می کشند . حکیم ارد بزرگ
34. اگر می خواهی بزرگ شوی ، از کردار نیک دیگران فراوان یاد کن . حکیم ارد بزرگ
35. کسی که فریفته نگاهی می گردد ، توان رها نمودن دیگران را ندارد . حکیم ارد بزرگ
36. خوار نمودن هر آیین و نژادی به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید . حکیم ارد بزرگ
37. تنها کسی که دلیل خواری همیشگی ما می شود خود ما هستیم . حکیم ارد بزرگ
38. سرچشمه خوار نمودن دیگران ، بی شرمی و بی ادبی است . حکیم ارد بزرگ
39. با نگاه پست ، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد . حکیم ارد بزرگ
40. اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده ای ، او را خوار مساز ، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی . حکیم ارد بزرگ
41. آدم خودبین ، چاره ای سوای از فرود آمدن ، ندارد . حکیم ارد بزرگ
42. اگر غرورت را گم کرده ایی به کوهستان رو ، و اگر از جنگ خسته ایی به دریا . حکیم ارد بزرگ
43. کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست تنها نام آدم را بر خود دارد . حکیم ارد بزرگ
44. تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی ، دیده نمی شوی . حکیم ارد بزرگ
45. کین خواهی از خاندان یک بدکار ، تنها نشان ترس است ، نه نیروی آدمهای فرهمند . حکیم ارد بزرگ
46. آنکه با آدمهای گستاخ گفتگو می کند ، دیر و یا زود به گناه آنها گرفتار آید . حکیم ارد بزرگ
47. برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی ، دست گیر آدمیان شو . حکیم ارد بزرگ
48. سرنگونی با آدمهای شتابنده ( عجول ) زاده می شود . حکیم ارد بزرگ
49. نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود و دست گیر آدمیان نمی شود . حکیم ارد بزرگ
50. از آه و نفرین بزرگان و ریش سفیدان ، باید ترسید . حکیم ارد بزرگ
51. آنکه می دزدد ، نفرین و خواری ابدی برای خود به ارمغان می آورد . حکیم ارد بزرگ
52. خبرچین ، بزودی بی خبرترین آدم خواهد بود . حکیم ارد بزرگ
53. چه نشانی از بد اندیش بجاست ؟ هیچ . حکیم ارد بزرگ
54. بد اندیشان و بد کرداران خیلی زود در آتش افکار و کردار نادرستشان خواهند سوخت . حکیم ارد بزرگ
55. روز های خوش برای کژاندیش بسیار کوتاه و روز بازخواست بسیار دراز است . حکیم ارد بزرگ
56. بداندیش همیشه ، کارش گره می خورد . حکیم ارد بزرگ
57. بداندیش نخستین و آخرین مردار کردار خویش است . حکیم ارد بزرگ
58. ارمغان کُرنش در برابر نادان ، سختی دو چندان است . حکیم ارد بزرگ
59. دیدن روشنفکران خودفروخته ، چندش آورتر از دیدن زنان بدکاره است . حکیم ارد بزرگ
60. برای سرزمینی که روشنفکرش ، همواره سخن فرمانروایان زیاده خواه را ، آیینه وار بازگوست ، باید گریست . حکیم ارد بزرگ
61. فریبکار و بد اندیش هیچ پایگاهی نخواهد داشت آخرین و ترسناکترین آموزه اش ، تنهاییست . حکیم ارد بزرگ
62. بدگویی ، رسوایی در پی دارد . حکیم ارد بزرگ
63. کسی که بدگویی می کند خواری را به جان می خرد . حکیم ارد بزرگ
64. اگر همدمت آدمی بدگو باشد ، خیلی زود در بند وهم و سیاهی دل می شوی . حکیم ارد بزرگ
65. بدگویان را تنها بگذارید تا درونمایه چرکین آنها شما را نابود نسازد . حکیم ارد بزرگ
66. اندک زمانی شاید بدگویان به آرمان خود نزدیک شوند اما همیشگی نیست . حکیم ارد بزرگ
67. با فریب ، شاید بتوان چیزی بدست آورد ، اما این دستاورد مایه تباهی آدمی خواهد بود . حکیم ارد بزرگ
68. فریب آدمیان ، پستی هولناک در پی دارد . حکیم ارد بزرگ
69. فریبکاران همه بستگان و یاران خویش را از دست می دهند . حکیم ارد بزرگ
70. رسواترین آدمها ، فریبکارانند . حکیم ارد بزرگ
71. ریشه بالندگی تبهکاری ، در امنیت بزهکار است . حکیم ارد بزرگ
72. پشیمانی ، اولین گام برای پوزش است . حکیم ارد بزرگ
73. آنکه پوزش نمی داند چیست ، دوست خوبی نیست . حکیم ارد بزرگ
74. از پس پشیمانی ، می توان راههای تازه ای را برای نجات یافت . حکیم ارد بزرگ
75. پشیمانی که ما را به راه راست نکشاند ، هیچ ارزشی ندارد . حکیم ارد بزرگ
76. تنها پشیمانی را باید بخشید که بر ناراستی خود آگاه شده و آن را بر زبان جاری می سازد . حکیم ارد بزرگ
