اماکن گردشگری اصفهان-منارجنبان

این بنا به‏ صورت یك بقعه و دو مناره است كه بر روى قبر «عمو عبدالله» از زهاد و صُلحاى معروف قرن هشتم هجرى بنا شده است. ایوان منارجنبان یكى از نمونه‏ هاى ابنیه سبك مغولى ایران است و از آن دوره كاشى‏كارى‏هایى هم دارد. مناره‏ ها بعداً و در تاریخى كه درست معلوم نیست و احتمالاً در آخر عصر صفویه به ایوان مزبور اضافه شده و با حركت دادن یكى از آنها، نه تنها مناره دیگر به حركت درمى‏آید بلكه تمامى این ساختمان مرتعش مى‏شود.

شهرت منارجنبان اصفهان از دیرباز به این خاطر بوده است كه هر گاه یكى از مناره‏هاى طرفین ایوان بنا را مى ‏جنبانده ‏اند این حركت به مناره دیگر هم منتقل مى ‏شده است. چگونگى این حركت و انتقال آن به مناره دیگر - اگر چه دیرگاهى تعجب بسیارى از مردم و بازدیدكنندگان آن را بر مى ‏انگیخته است - از دیدگاه صاحبنظران و آنان كه بر امورى چون معمارى آگاهند، چندان شگفت و غیر طبیعى نیست آنان بر این باورند كه در تمام بناهایى كه چنین شكل و مناره هایى دارند حركت هست و اگر در اینجا بسیار چشمگیرتر است دلیل آن باریكى و سبكى این مناره هاست و گرنه جهانگردان و سیاحان به مناره ‏ها و ساختمان هایى كه به همین طریق مى ‏جنبیده ‏اند در نقاط دیگر جهان اشاره كرده ‏اند.

منارجنبان اصفهان در حقیقت بقعه ‏اى است كه بر مزار شیخى زاهد و عابد به نام عمو عبدالله كه در ذیحجه سال 716 هجرى قمرى وفات یافته، ساخته شده است و در آغاز تنها ایرانى بوده است كه بعدها دو مناره معروف منارجنبان را به ساختمان آن افزوده ‏اند. بنابراین بى شك ساختمان ایوان و مناره‏ ها پس از سال 716 هجرى قمرى آغاز شده و به انجام رسیده است. منارجنبان بر سر راه اصفهان به نجف آباد در روستایى به نام كاردالان قرار دارد. هر یك از دو مناره این بنا 17 متر بلندى دارد و ارتفاع بنا 10 متر است.

كاشی هاى لاجوردى و فیروزه‏اى زینت بخش این بناست و برمزار آن روحانى زاهد و عابد قطعه سنگى مرمرى قرار داده‏ اند كه سوره یس از قرآن كریم حاشیه آن را زینت داده است. كتیبه ‏هاى دیگرى نیز در این آرامگاه هست كه از آن جمله است كتیبه‏ اى بر سنگ مرمر بالاى سنگ اصلى كه از عمد عبدالله به عنوان یك مرد پرهیزگار و زاهد نام مى ‏برد و تاریخ او را نیز ذكر مى ‏كند.