عضو هيات علمي مركز آموزش مديريت دولتي كشور معتقد است كه در حال حاضر زيرساخت‌هاي اجراي طرح دوركاري (تله‌وركينگ) فراهم است اما نبود نيروهاي متخصص در حوزه‌هاي الكترونيكي از مشكلات پيش روي دوركاري است.
دكتر اميد ميربهاء در گفت‌وگو با خبرنگار فن‌آوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار كرد: زيرساخت‌هاي لازم براي اجراي طرح دوركاري از قبيل اينترنت پرسرعت، سرعت بالاي انتقال داده‌ها، وسعت خدمات الكترونيكي و قيمت مناسب اين خدمات در حال حاضر فراهم است اما نبود مراكز آموزشي، علمي و دانشگاهي براي پرورش نيروهاي متخصص در حوزه‌هاي الكترونيكي از مشكلات اصلي پيش روي اين طرح است.
او با بيان اين كه تمام مشاغل مجازي كه از طريق شبكه‌هاي رايانه‌يي و يا عمومي قابل انجام باشند، تله‌وركينگ محسوب مي‌شود، اظهار كرد: ابزار و بستر ارتباطي و مخابراتي آن، شبكه‌هاي اينترنتي ـ مخابراتي و بستر اجتماعي آن نيز شبكه‌هاي شغلي است كه از طريق اتصال اينترنتي مي‌توانند به يكديگر پيوند بخورند.
وي درباره لزوم اجراي طرح دوركاري يادآور شد: به دليل وجود شبكه‌هاي رايانه‌يي و مخابراتي و ديگري شبكه‌هاي اجتماعي است كه اجراي تله‌وركينگ معني پيدا مي‌كند.
او در توضيح منظورش از لفظ شبكه‌هاي اجتماعي گفت: شبكه‌هاي اجتماعي منوط به ترجمه فعاليت‌هاي سنتي برروي بستر اينترنت و تحت سايت نيست بلكه اين شبكه‌ها بين افراد و سازمان‌هاي مختلفي است كه از قبل وجود و حضور خود را در بسترهاي اينترنت ثابت كرده‌اند و درواقع موضوعي اضافه بر ساختارهاي موجود جامعه است.
اين كارشناس آموزش‌هاي الكترونيكي مهم‌ترين هدف تله‌وركينگ را در جهت توسعه شبكه‌هاي اجتماعي بيان و تصريح كرد: اگر هدف چنين موضوعي باشد، به حمايت دولت نيز مي‌توان اميدوار بود ولي اگر قرار باشد شركت‌ها بيايند و بعد از اخذ گواهي، دريچه‌اي در دنياي الكترونيكي باز كنند، با مشكلاتي از قبيل مشكلات توسعه شبكه‌هاي اينترنتي در گذشته مواجه خواهيم شد.
ميربهاء خاطرنشان كرد: توسعه شبكه‌هاي اجتماعي يعني ايجاد جايگاهي در بستر الكترونيكي تا افراد فعال در حوزه اينترنت مشخص شوند كه اولين قدم در اين راستا بازشناختن هويت افرادي است كه در حوزه تله‌وركينگ خدماتي را در بستر وب ارائه مي‌دهند.
وي شناسايي دقيق مشاغل و افراد فعال در حوزه اينترنتي را يكي از پيش‌نيازهاي اصلي ورود به عرصه دوركاري دانست و بيان كرد: انسان‌هايي كه درگير يك فعاليت خاص هستند، طبعا مي‌توانند با تجربه‌اي كه دارند ما را در ورود به آن فعاليت خاص ياري دهند و اين تنها لازمه‌اش اين است كه آن افراد را راحت وارد حوزه كاري كرد و به درخواست‌هايشان عمل كرد.
اين كارشناس IT از مساعد بودن زيرساخت‌هاي لازم براي اجراي طرح دوركاري خبر داد و ابراز كرد: ديگر گذشت زماني كه افراد به مباحث الكترونيكي از قبيل اينترنت پرسرعت نداشتند و يا قيمت اين خدمات بالا بود و بايد گفت كه الان سرعت انتقال داده‌ها، وسعت آن و قيمتش در جايگاهي قرار دارد كه مي‌توان بخش‌هاي مختلف الكترونيكي و مجازي را توسعه داد.
او افزود: نبود مراكز آموزشي، علمي و دانشگاهي شايد از عمده مشكلات پيش روي اين طرح باشد كه فقدان آن‌ها باعث مي‌شود متخصصان مشاغل مجازي در كشور به صورت گسترده وجود نداشته باشند.
ميربهاء تصريح كرد: در كنار آموزشي الكترونيكي مي‌شود ده‌ها شغل از قبيل پشتيبان آموزشي تا Administrator سايت‌هاي آموزشي تعريف كرد اما متاسفانه اكنون آموزشگاه‌هاي در اين زمينه نيست كه مدرك تخصصي بدهد.
عضو هيات علمي مركز آموزش مديريت دولتي اظهار كرد: شاهديم كه وقتي يك مركز دانشگاهي در يك بخش استاني شكل مي‌گيرد، تعداد دانشجويان بسياري در آن ثبت نام كرده اما در پايان فارغ‌التحصيل تمام محصلان در يك رشته از اطلاعات و توانايي‌هاي مشابهي برخوردارند و اين به‌منظور بخش‌هاي سنتي در آموزش ماست و با اين روند مهارت‌هاي تخصصي مشكل نخواهد گرفت.
وي درباره‌ي فرهنگ‌سازي اجراي اين طرح، خاطرنشان كرد: بايد سعي كرد نيازمندي‌هاي اوليه و توانمندي‌هاي عرضه را به هم رساند تا يكديگر را پيدا كنند و از طريق به وجود آمدن چنين گره‌هايي، ارتباط مجازي را گسترش داد و اگر قرار است حمايت‌ها و پشتيباني از اين طرح‌ها صورت بگيرد، آن را به كانون‌ها و انجمن‌هايي بدهيم كه قابليت و طرح‌هايي براي پيشبرد اهداف دارند، هرچند تا حال حاضر يك نظام حرفه‌يي همچون نظام مهندسي و پزشكي‌ها در فن‌آوري اطلاعات نداريم و اگر خودمان در جهت ايجاد اين نظام گامي برنداريم كسي پيدا نمي‌شود كه اين كار را براي ما انجام دهد.
اين كارشناس آموزش‌هاي الكترونيكي در پايان گفت: بايد مسائل توسعه‌اي حرفه‌هاي مجازي به‌صورت مجزا در هر بخش توسط وزارتخانه‌هاي مربوطه صورت بگيرد.
