عجایب هفتگانه جهان

آرامگاه موزولیوم

در اواخر هزاره دوم قبل میلاد یونانیان در جستجوی مناطق زندگی جدید وارد آسیای صغیر شدند و شهرهای جدیدی به نامهای افسوس-هالیکارنا س ,میلاسا و.. را بنا نهادند.در سال 546 ق.م کوروش دوم براین مناطق فائق آمد آنجا را به ساتراپ هایی تقسیم و برای هر ساتراپ یک فرماندارفرستاد.یکی از این ساتراپ ها کاریه نام داشت که پایتخت آن شهر میلاسا بود.این شهر در شمال هالیکارناس قرار داشت وحاکم آن هخاتومنوس نام داشت.او از پایتخت خود راضی نبود و تصمیم گرفت تا به هالیکارناس نقل مکان و از آن شهری در خور و شایسته بسازد.اما وی سال 377 ق.م میلاد در گذشت و پسرش موزولوس بر تخت نشست.او در وسط شهر یک میدان اجتماعات بزرگ ایجاد کرد و در بالای میدان معبد خدای جنگ یعنی آرس را برافراشت.و در میان میدان اجتماعات و معبد دستور ساخت آرامگاهی برای خود داد.وی طی یک آگهی معماران را به مسابقه ای فرا خواند تا طرح آرامگاه او را ارائه دهند.برندگان این مسابقه دو نفر به نامهای ساتیروس و فیتئوس بودند.طرح ایشان یک پی پنج طبقه به ابعاد 33 در 39 متر ,تاسی عظیم به ابعاد 27 در 33 متر که روی این تاس مقبره اصلی واقع می شد.این آرامگاه اصلی را 29 ستون 11 متری در بر گرفته بود.بر فراز این ستون ها هرم 24 طبقه این به عنوان سقف واقع م و بربلندای آن ارابه چهار اسبه مرمرین قرار می گرفت.آرامگاه در مجموع 49 متر ارتفاع داشت.این آرامگاه ترکیبی از سبک معماری یونانی-مصری و ایرانی بود و به نام نخستین بنیان گذارآن موزولیوم نامیده شد.این مکان علاوه بر آنکه آرامگاه دارای کتیبه,برجسته کاری,نقش برجسته مسابقات ارابه رانی پیکره های خدایان و مجسمه های مرمرین نیز بود.موزولوس خود نتوانست این اثر استادانه را نظاره گر باشد. وی سال 353 ق.م درگذشت .اما همسرش آرتمیسا که خواهر وی نیز بود کارهای ساختمانی را ادامه داد.وی نیز دو سال بعد فوت کرد اما معماران و پیکر تراشان تصمیم گرفتند بدون کارفرما این بنا رابه اتمام برسانند.در سده دوازدهم میلادی بخشهای بزرگی از این ساختمان براثر زلزله فرو ریخت .300 سال بعد هم جمگجویان صلیبی از سنگ های آن استفاده کردند و در سال 1523 م. نیروهای سلطان ترک با فتح هالیکارناس در محل آرامگاه ساختمان مسکونی برای فاتحان ساختد.در سال 1857 طی کاوش های باستان شناسی در آن منطقه قطعات یافت شده را در موزه بریتانیای لندن قرار دادند

مجسمه زئوس

مجسمه زئوس در شهر المپیا در 150 کیلومتری غرب آتن در یونان واقع و این شهر جایگاه اولیه بازیهای المپیک بود.این مجسمه عظیم حاصل کار مجسمه سازی بنام فیدیاس بوده و ارتفاعش 15 متر است و زئوس را در حالی که روی تختی نشسته نشان می دهد.این تخت از عاج و آبنوس بهمراه طلا و جواهرات گرانقیمت ساخته شد.خود مجسمه زئوس از طلا و عاج تراشیده شده و تاجی از برگ زیتون که آن هم از طلای خالص بود,بر سر داشت.در دست راست زئوس نشان پیروزی و در دست چپش عصای سلطنت مینا کاری شده قرار داشت. در قرن سوم میلادی باران و زلزله آسیب های جدی به مجسمه وارد کرد و در حالی که هنوز به قرن پنجم مانده بود ,یکی از ثروتمندان یونان مجسمه را از معبد به شهر کنستانتینوپل بده که نزدیکی استانبول امروزی بود.این مجسمه تا سال 462 سالم بود اما در اثر یک آتش سوزی بزرگ تخریب شد.

فانوس دریایی اسکندریه

در 16 آوریل 331 ق.م وقتی اسکندر مقدونی جوان وارد مصرشد در ممفیس به عنوان فرعون مصر تاج بر سر نهاد.سپس به تاسیس شهر اسکندریه همت نهاد و می خواست آن شهر را تبدیل به یک مرکز تجاری و اقتصادی مهم کند.بعد از آن دستور داد برفراز یک صخره دریایی در جزیره ای بنام فاروس که در جلوی شهر اسکندریه بود یک برج روشنایی بسازند که بلندتر و بزرگتر از تمام برجهایی باشد که تا کنون ساخته شده.اسکندر خود موفق به دیدار فانوس دریایی نشد و 23 سال بعد ساختمان برج آغاز شد .زیر بنای آن به طول و عرض 30 در 30 متر بوده و و به ارتفاع 71 متر به سمت بالا که قطر آن کمی کاهش می یافت.برج ساختمانی هشت گوشه به ارتفاع 34 متر بود.روی این قسمت باز ساختمانی استوانه ای قرار داشت که تاسیسات روشنایی در آنجا بود.بر فراز آن سقفی گنبدی شکل بود و در قسمت انتهایی برج بر بالای گنبد مجسمه زئوس واقع بود که از ارتفاع 130 متری به دریا می نگریست. در میان برج از زیر زمین تا اتاق تاسیسات روشنایی یک تونل وجود داشت.نمای خارجی برج از سنگ مرمر سفید بود.برای ساختمان برج حدود 800 تالنت هزینه شده بود.این بنا در سال 796 م. در اثر زلزله فرو ریخت.

معبد آرتمیس

در هزاره دوم قبل میلاد وقتی برخی مهاجران در جستجوی امکانات زیستی و زندگی از سرزمین اصلی یونان به آسیای صغیر مهاجرت کردند و بندری به نام ساموس را روبروی شهر افسوس بنا نهادند.این شهر ها چنان رونق یافتند که به زودی به شهرهای بزرگ آن دوران تبدیل شدند.ساکنان اولیه آن منطقه درمکانی مقدس را که مربوط به الهه ایشان بود به عبادت مشغول می شدند.یونانیان سنت عبادت را پذیرفتند اما بجای آن الهه ,خداوندگار طبیعت خود یعنی آرتمیس را جایگزین کردند.آنها احساس کردند که این عبادتگاه برای الهه ایشان که دخـتر زئوس و خواهر آپولون نیز بود ,بسیار کوچک است.آنان شروع به ساخت معبد جدیدی برای آرتمیس کردند.کم کم در ساخت معبد کرزوس شاه لیدیه نیز به ایشان کمک نمود.با توجه به تعدد زلزله در آسیای صغیر, این معبد را در منطقه ای مردابی ساختند.ابتدا گود برداری عمیقی انجام شد.در کفا آن تنه درختان بلوط را قرار دادند.روی این پی ساختمان معبد را بنا نهادند که 105 متر طول و 51 متر عرض داشت.در معبد 127ستون مرمرین به ارتفاع 18 متر قرار داده و سقف روی آن قرار داشت.سقف آن از چوب سدر و درب های آن از چوب سرو بود.در محراب مجسمه ایستاده آرتمیس به ارتفاع بیش از 2 متر را قرار دادند.این مجسمه از چوب تاک و از طلا و نقره پوشیده شده بود.در سال 356 ق.م مردی بنام استرانوس در اقدامی جنون آمیز و جهت کسب شهرت به آتش کشید.در این آتش سوزی مجسمه آرتمیس سالم ماند و مردم این اتفاق را معجزه دانسته و تصمیم گرفتند دوباره معبد را بسازند.این بار معبد را مستحکم ترساخته و ارتفاع آن دو متر بیشتر از معبد قبلی بود و در سقف معبد نیز از سنگ هایی عظیم بجای چوب استفاده شد.آرتمیسیون برای سه قرن بعد باز هم مرکز فعالیتهای مذهبی و تجاری بود اما در سال 262 م. بدست مهاجمان گوتی غارت و بخشهایی از آن نابود شد.118 سال بعد هم پادشاه رومی تئودوریوس اول که دین مسیحی را رسمی اعلام کرد ,دستور نابودی معابد را داد و به این ترتیب این ساختمان ناپدید شد.در اواسط قرن 19 در طی کاوش هاس باستان شناسی پی ساختمتن آرمیسیوس در زیر لایه ای به ارتفاع 6 متر یافت شد. و در سال 1903 موفق به کشف گنج آرتمیس شدند و در سال 1956 کارگاه فیدیاس از زیر خاک بیرون آورده شد.که در آن 3 کپی از مجسمه آرتمیس از آرتمیسیون اولیه پیدا شد که در موزه شهر های افسوس و سلجوق در ترکیه نگهداری می شود.

تندیس رودس

در حدود سالهای 305 ق.م مردی بنام دیمتریوس تصمصم گرفت تا شهر رودس را به تصرف خود در آورد.وی دستگاهی غول آسا و حصار شکن ساخت تا شهر را تحت تبعیت درآورد.وقتی رودسیها دیدند شهر در حال نابودی است و دستگاه حصار شکن در حال نزدیک شدن,روی زمین زانو زده و دست به دامان هلیوس (خدای خورشید) خداوندگار شهرشان شدند آنها سوگند یاد کردند اگر هلیوس به ایشان کمک کند پیکره ایستاده ای از وی بسازند.مردم به دستور هلیوس گودالی حفر کردند و روی آن را با شاخ و برگ پوشاندند برج حصار شکن با چرخ های جلو وارد حصار شد و از حرکت افتاد.دیمتریوس نیز نیروهایش را از رودس خارج کرد.رودسی ها شروع به ساخت پیکره رودس کردند.کار ساخت مجسمه در سال 302 ق.م آغاز شد.ابتدا یك اسكلت فلزی به عنوان حمّال درونی مجسمه پایه ی برپا نمودند.آن را با گل رس پوشاندند.در ساخت مجسمه از قطعات بزرگ برنزی نیز کمک گرفته شد.برای تابت ماندن مجسمه از پاره سنگ های کوچک و بزرگ استفاده شد.در درون آن فضای باریکی را بقی گذاشتند به اندازه یک نرده بان تا در تعمیرات از آن استفاده کنند.دست راست او یا روی پیشانی بود یا مشعلی را نگه داشته بود.روی دست چپ او پوشش شال مانندی آویزان بود.یا به قولی نیزه در دستش بود.احتمالا محل استقرار مجسمه داخل شهر و رو به شرق بود.این مجسمه 66 سال پابرجا بود و سال 224 ق.م در اثر زلزله از زانوان شکست و سقوط کرد.این اثر 6 اثر از عجایب هفت گانه جهان است.

باغهای معلق بابل

شهر بابل برای سه مورد شهری مهم تلقی می شد.نخست بخاطر برج بابل-دوم بخاطر دیواری عظیم که دور شهر کشیده شده بود و سوم بخاطر باغهای معلق.باستانشناسی آلمانی طی حفاری های خود توانست آثار برج بابل را که مربوط به مردوک بود بیاید.ارتفاع این برج 90 متر بود.سپس پایه های اصلی دیوار بابل را یافت که دو ارابه اسبی براحتی می توانستند روی آن حرکت کنند.بابل نخست مسکن سومریها بود.(3000 سال ق.م)سپس اکدی ها در آنجا ساکن شدند.پس از مدتی توسط حمورابی به شکوفایی رسید بعد از آن هم کاسیان و آشوریها بر بابل تسلط یافتند.کم کم یکی از شاهان کلدانی علیه آشور قد علم کرد و کشور آشور میان مادها و کلدانی ها تقسیم شد.چون این شاه درگذشت ,پسرش نبوکد نصر بر تخت نشست.او بابل را تبدیل به بزرگترین و پرشکوه ترین شهر آن دوران کرد.وی ساختمان برج بابل را به اتمام رساند.هم چنین دستور داد جهت امنیت شهر, دیواری عظیم (که شرح آن داده شد)بدوربابل بسازند.زندگی در آنجا بر اساس قوانین تصویب شده حمورابی بود.در این دوران بود که باغهای معلق بوجود آمد و احتمالا هدیه ای بود از سوی بخت النصر به همسرش شاهزاده ایرانی که معلوم نیست همنام ملکه سمیرامیس بوده باشد.بر طبق گزارشهای تاریخی موجود وی باغهای معلق را ساخت تا غیبتهای طولانی را نزد همسرش جبران یا خاطرات کوهستانهای زیبای وطن را برای آن زن زنده کند.بخت النصر به سربازانش دستور داد در طی لشگر کشی به سرزمینهای دور هر گیاه زیبایی که یافتند از ریشه در آورده به بابل بفرستند.به این ترتیب در بابل یک باغ بزرگ و رنگارنگ ایجاد شد.احتمالا در هر یک از هفت تراس آن باغی مخصوص وجود داشت که در لبه خارجی هر تراس گیاهی پیچک آویزان بود که تا باغ تراس زیرین ادامه می یافت و بدین ترتیب از هفت باغ مجزا یک مجموعه کامل می ساخت.یک کوه بزرگ سرسبز با شیب تند به همراه تعداد زیادی درخت-پرچین و گل که در مجموع آویزان یا معلق به نظر می آمدند نیز در باغ وجود داشت .آبیاری از طریق کانالهایی از بالاترین طبقه به طبقات زیرین انجام می شد.درون حوض ها و برکه ها اردک,مرغابی و قورباغه و در میان باغ زنبور-پروانه , سنجاقک و..یافت شده ,در حالیکه شهر بابل گرم و داغ بود.سرسبزی و خرمی این باغها در برابر هوای گرم بابل باعث شد تا باغهای معلق جزو عجایب جهان قرار گیرد.

سلام،من کاربر جدید این سایت هستم(سمانه) باران جان اطلاعاتت کامل نیستند. مثلا چرا کاخ الحمرا در اسپانیا را ننوشته ای؟ یا چرا درباره ی اهرام بزرگ مصر و مثلث برمودا مطلب نگذاشته ای؟