انتخاباتي از جنس تغيير

الياس حضرتي



هيات
نظارت بر مطبوعات در زمره يکي از نهاد هاي ملي است که همه سلايق و گرايش
هاي موجود بنابر وظايف اين شورا بايد در آن سهيم باشند. اين تکثر در زمان
حاکميت اصلاح طلبان در مجلس و دولت تا حد زيادي رعايت مي شد، اما با بيرون
راندن اصلاح طلبان از دولت و مجلس و نيز توقيف فله يي مطبوعات، اصلاح
طلبان امکان حضور در اين نهاد ملي را از دست دادند. اين نهاد بسان ديگر
نهاد هاي مهم به سرنوشتي دچار شد که همگان شاهد و ناظر آنيم.فقط ذکر يک
نمونه از عملکرد اين نهاد مي تواند گوياي واقعيت موجود در آن باشد.بنابر
وظايف هيات نظارت، اين هيات مسوول صدور يا لغو امتياز نشريات به خصوص
روزنامه ها است. ادامه در همين صفحه



از زمان آغاز به کار
دولت اصولگراي نهم (سه سال گذشته) تنها به يک نفر امتياز روزنامه واگذار
شده است. (آقاي مهرداد بذرپاش، روزنامه وطن امروز) اما در عوض بسياري از
نشريات ديگر که گروهي از روزنامه نگاران در آن مشغول به کار بودند لغو
امتياز شد.نتيجه بديهي اين رفتار اين است که هيات نظارت کارکرد اثباتي خود
را به پاي کارکرد سلبي قرباني کرده است.حال که به مرحله انتخاب نماينده
مديران مسوول در اين هيات رسيده ايم بر همه کساني که از اين روند
ناخرسندند رواست، فعاليت مجدانه يي براي تغيير شرايط کنوني داشته
باشند.بنده هم با همين هدف وارد انتخابات شده ام.توجه به سوابق مطبوعاتي
بنده به خصوص در روزنامه اعتماد نشان مي دهد از طرح همه آرا و نظرات در
روزنامه استقبال مي کنم. بي شک در صورت برگزيده شدن از سوي مديران ارشد
مطبوعات مي کوشم اين راه را به مثابه يک راه استراتژيک که مي تواند به رشد
جامعه در همه شئون کمک کند در هيات نظارت بر مطبوعات پيگيري کنم.يکي از
صحنه هايي که مي توان براي تغيير شرايط جامعه تلاش کرد حضور موثر در همين
نهاد ملي است. تغيير در اين نهادها خود مقدمه رنسانس معرفتي در جامعه است.
آيا به تغيير باور داريم؟ من عميقاً باور دارم. شما چطور؟